یه روزایی به خودت اجازه بده که هیچی خوشحالت نکنه،

یه روزایی به خودت اجازه بده که هیچی خوشحالت نکنه،
یعنی میگم سخت نگیر به روحِت ،
هی نگو چه مرگته .. یه مرگیش هست خُب..
بذار به حالِ خودش باشه ..
یه روزایی هم هست یه سری مشکلات و موانع هم هستا
اما انقدر حال دلت خوبه که حتی اگه زندگی
وایسته جلوت و یه فحش هم نثارت کنه
ممکنه خوشحال باشی و دلت ضعف هم بره
و حس کنی اونقدری انرژی داری
که یه قطره زهر، دریایِ دلت رو سمّی نمیکنه ..
به خودت اجازه بده هر دو حس رو وقتی اومد سمتت تجربه کنی..
مراقب باش اولیه خیلی کم اتفاق بیفته چون کنترل هرچیزی دستِ درونِ توئه
اما سرکوبش هم نکن ..
بذار درونت حالش رو بهت نشون بده شاید باید کاری براش انجام بدی
اما امان از دومیه .. سعی کن زیاد تکرار بشه و استقبال کن ازش.. الکی خوش بودن نیستِش ها ...
اون روزا انقدر درونت انرژی فراوونه،
که حتی وقتی یه مشکلی پیش میاد و جلوت شکلک درمیاره عصبی نمیشی اتفاقا با آرامشت روی مشکلو کم میکنی و با برداشتنِ موانعت عشق میکنی..
روحِتو با این انرژیِ مثبت یکی کن ..
حس هایی که میتونه بزرگت کنه رو هیچوقت سرکوب نکن ..
به ریشه هاش فکر کن
شاید اینطوری سرنخِ یه مشکل بزرگی از زندگیتو بگیری دستت
برسی به اون عمقی که ریشه مشکلت هست
پیدا کنی و حلش کنی ..
هیچ حواست هست که مدت هاست ما آدما
هر روز از زندگی رو سپری میکنیم به امید یه روز و یه زندگی خوب؟
غافل از اینکه همین لحظه از زندگیت
همین حالا تو هر شرایطی هستی،
اگه شادی، اگه غمی داری، اگه میخندی، اگه اشکات جاریه،
اگه عاشقی، اگه فارغی، اگه درد میکشی، اگه بی خیالی .....
همه ی این لحظه ها جزو سکانس های زندگیته..
اصلی و فرعی هم نداره.. همگی با هم زندگیتو میسازه
پس منتظر اومدن یک روزی که بتونی بهش بگی زندگی واقعی
نباش! همین لحظه ت رو بغل کن .. همین الانِتو بساز .. خودت رو بساز این شکلی آینده ت هم ساخته میشه ولی نه بدونِ هیچ دردسر و مشکلی ..
من که میگم زندگی بدونِ " آخه و چرا و کاش و اما و اگر ..." نداریم ..
گل و بلبل رو بذار برا بهشت ♡
اینجا محلِ گذره .. خوب بگذر و خوب بگذرون ..
گفته تا بدونیم که: لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ فِی کَبَدٍ ..
هرچند بارها هم آرومت کرده با این جمله که:
إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا..
پس هیچ لحظه ای از خوب و بد،
موندگار نیست .. بگذر ..❤️❤️

رسول خدا صلي الله عليه و آله :

رسول خدا صلي الله عليه و آله :

يَقولُ البَلاءُ كُلَّ يَومٍ : إلى أينَ أتَوَجَّهُ ؟ فَيَقولُ اللّه ُ تَعالى : إلى أحبابي واُولي طاعَتي ، أبلو بِكَ أخبارَهُم ، وأختَبِرُ بِكَ صَبرَهُم ، واُمَحِّصُ بِكَ ذُنوبَهُم ، وأرفَعُ بِكَ دَرَجاتِهِم .

بلا هر روز مى گويد : به كدام سو روم ؟ آن گاه خداوند متعال مى فرمايد : «به سوى دوستان و فرمانبرانم . با تو كارهايشان را مى آزمايم ، با تو صبرشان را آشكار مى كنم ، با تو گناهانشان را پاك مى كنم و با تو بر منزلت آنان مى افزايم» .

الفردوس : 5 / 475 / 8807 عن أنس ، كنز العمّال : 3 / 341 / 6850 .

رسول خدا صلي الله عليه و آله :

رسول خدا صلي الله عليه و آله :

إذا أحَبَّ اللّه ُ عَبدا ألصَقَ بِهِ البَلاءَ ؛ فَإِنَّ اللّه َ عز و جل يُريدُ أن يُصافِيَهُ .

خداوند عز و جل هرگاه بنده اى را دوست بدارد ، بلا (گرفتارى) را به او مى پيوندد ؛ زيرا خداوند مى خواهد او را خالص سازد .

شُعب الإيمان : 7 / 146 / 9790 عن سعيد بن المسيّب .

‏از ملزومات پولدار شدنم در آینده فقط کف دستم میخواره

‏از ملزومات پولدار شدنم در آینده فقط کف دستم میخواره

مـےخواستم‌کھ‌سیر‌ببینم‌تو‌را‌نشـد ؛ اۍچشم‌بـےقرار‌چھ‌چاۍ‌خجالت‌است؟(꧇

مـےخواستم‌کھ‌سیر‌ببینم‌تو‌را‌نشـد ؛
اۍچشم‌بـےقرار‌چھ‌چاۍ‌خجالت‌است؟(꧇

رسول خدا صلي الله عليه و آله :

رسول خدا صلي الله عليه و آله :

إنَّ اللّه َ يُبغِضُ الشَّيخَ الزّانِيَ ، وَالغَنِيَّ الظَّلومَ ، وَالفَقيرَ المُختالَ ، وَالسّائِلَ المُلحِفَ . ويُحبِطُ أجرَ المُعطِي المَنّانِ . ويَمقُتُ البَذيخَ الجَرِيَّ الكَذّابَ .

خداوند ، پير زناكار ، دولتمند ستمكار ، فقيرِ متكبّر و گداى سمج را دشمن مى دارد و پاداشِ بخشنده منّت گذار را از ميان مى برد و متكبّرِ گستاخ دروغگو را سخت دشمن مى دارد .

تحف العقول : 42 ، بحار الأنوار : 77 / 145 / 46 .

مگر می شود از این همه آدم یکی

مگر می شود از این همه آدم

یکی تو نباشی

لابد من نمی شناسمت

وگرنه بعضی از این چشم ها

این گونه که می درخشند

می توانند چشم های تو باشند.



| رسول یونان |

رسول خدا صلي الله عليه و آله :

رسول خدا صلي الله عليه و آله :

يَقولُ اللّه ُ تَبارَكَ وتَعالى : إنَّ أحَبَّ العِبادِ إلَيَّ المُتَحابّونَ مِن أجلي ، المُتَعَلِّقَةُ قُلوبُهُم بِالمَساجِدِ ، وَالمُستَغِفرونَ بِالأَسحارِ ، اُولئِكَ إذا أرَدتُ بِأَهلِ الأَرضِ عُقوبَةً ذَكَرتُهُم فَصَرَفتُ العُقوبَةَ عَنهُم .

خداوند متعال مى فرمايد : «محبوب ترين بندگانم در نزد من ، كسانى هستند كه براى من با يكديگر دوستى مى كنند ، دل بسته مسجدهايند و سحرگاهان به استغفار ، مشغول اند . آنان هستند كه هرگاه بخواهم زمينيان را كيفرى دهم ، يادشان مى كنم و به سبب آنان ، كيفر را از زمينيانْ بازمى دارم» .

مكارم الأخلاق : 2 / 375 / 2661 عن أبي ذرّ ، بحار الأنوار : 77 / 86 / 3 ؛ حلية الأولياء : 5 / 212 من دون إسناد إليه صلي الله عليه و آله .

رسول خدا صلي الله عليه و آله :

رسول خدا صلي الله عليه و آله :

الخَلقُ عِيالُ اللّه ِ ، فَأَحَبُّ الخَلقِ إلَى اللّه ِ مَن نَفَعَ عِيالَ اللّه ِ ، وأدخَلَ عَلى أهلِ بَيتٍ سُرورا .

خلق ، نانخور خدايند ، از اين رو محبوب ترينِ خلق در نزد خدا ، كسى است كه به نانخوران خدا سودى برساند و خانواده اى را شادمان كند .

الكافي : 2 / 164 / 6 عن السكوني عن الإمام الصادق عليه السلام ، نوادر الراوندي : 11 وفيه «أهل بيتي» بدل

رسول خدا صلي الله عليه و آله :

رسول خدا صلي الله عليه و آله :

مَن أكَثرَ ذِكرَ المَوتِ أحَبَّهُ اللّه ُ .

هركه بسيار ياد مرگ كند ، خداوند دوستش خواهد داشت .

الكافي : 2 / 122 / 3 ، تنبيه الخواطر : 2 / 190 كلاهما عن عبدالرحمن بن الحجّاج عن الإمام الصادق عليه السلام ، بحار الأنوار : 16 / 265 / 64 ؛ المعجم الأوسط : 5 / 140 / 4894 عن عائشة .