شما مثل دیگران نیستید، دیگران را من خوب می‌شناسم، از حالشان باخبرم، وقتی حرف می‌زنم شما برخلاف دیگران به من نگاه می‌کنید. دیشب وقتی که از ماه سخن گفتم شما سرتان را بالا کردید و به ماه چشم دوختید. دیگران هرگز چنین کاری را نخواهند کرد.
فارنهایت ۴۵۱ / ری بردبری

اگه پسر هم باشی باید یه جور دیگه از ستم ها و بردگی ها روتحمل کنی! خیال نکن زندگی واسه مردا خیلی آسونه! اگه قوی باشی یه سری مسئولیت سنگین رو سرت آوار میشه! چون ریش داری اگه نوازش بخوای یا گریه کنی همه بهت می خندن! بهت دستور میدن تو جنگا آدم بکشی یا خودت کشته بشی! چه بخوای چه نخوای تو رو تو ظلم و ستمای عتیقشون شریک می کنن! ولی شاید واسه تموم اینا مرد بودن یه ماجرای دوست داشتنی باشه. دلم می خواد اگه پسر بودی وقتی بزرگ شدی اون مردی بشی که من همیشه تو رویاهام داشتم. با ضعیفا مهربون، با ظالما خشن، با کسایی که دوستش دارن نرم، با حاکما بی رحم! دشمن شماره یک کسایی که میگن مسیح پسر زنی که به دنیا آوردش نیست!
نامه به کودکی که هرگز زاده نشد/ اوریانا فالاچی

تو دختری یا پسر؟ دلم می خواد دختر باشی و یه روز چیزایی رو که من الان حس می کنم حس کنی. مادرم میگه دختر به دنیا اومدن یه بدبختیه بزرگه! و من اصلا حرفش رو قبول ندارم. می دونم دنیای ما با دست مردا و برای مردا ساخته شده و زورگویی و استبداد تو و
جودش ریشه های قدیمی داره. تو قصه هایی که مردا برای توجیه کردن خودشون ساختن اولین موجود یه زن نیست، یه مرده به اسم آدم! بعدها سروکله ی حوا پیدا میشه تا آدم رو از تنهایی دربیاره و براش دردسر درست کنه! تو نقاشیای دیوار کلیسا خدا یه پیرمرد ریش سفیده نه یه پیرزن موسفید! تموم قهرمانا هم مَردن! از پرومته که آتیشو اختراع کرد تا ایکاروس که دلش می خواست پرواز کنه. با تموم این حرفا زن بودن خیلی قشنگه. چیزیه که یه شجاعت تموم نشدنی می خواد! یه جنگ که پایان نداره. اگه دختر به دنیا بیای باید خیلی بجنگی تا بتونی بگی اگه خدایی وجود داشته باشه میشه مثل یه پیرزن موسفید یا یه دختر قشنگ نقاشیش کرد!
نامه به فرزندی که هرگز زاده نشد/ اوریانا فالاچی

.

اگر بتها را واژگون کرده باشی کاری نکرده ای، وقتی واقعاْ شهامت خواهی داشت که خوی بتپرستی را در درون خویش از میان برداری.
نيچه

تراژدی این نیست که تنها باشی ، بلکه این است که نتوانی تنها باشی. گاهی آماده ام همه چیزم را بدهم تا هیچ پیوندی با جهان انسان ها نداشته باشم.
( یادداشت ها - آلبر کامو )

بی مکر و ریا خطابه‌گویی بکند

بر منبر دین گشاده‌رویی بکند

ای کاش کسی که جانماز آب کشید

در مصرف آب صرفه‌جویی بکند

بسیار سال ها گذشت تا بفهمم

آن که در خیابان می گرید

از آن که در گورستان می گرید

بسیار غمگین تر است

سال ها گذشت

من از خیابان های بسیار و

از گورستان های بسیاری گذشتم

تا فهمیدم

آن که حتی در خلوت خانۀ خویش

نمی تواند بگرید

از همه اندوهناک تر است.

اگر در رفته است از کوک هایم دکمه های سخت خودداری

تو در پیراهنت جیوه به روی جیوه می رقصیده انگاری

نجابت از طلا آموختم تا جز تو با کس در نیامیزم

نجابت از کجا آموختی آغوش باز بر همه جاری؟

پیش پای لطیفت

چه رنگین فرش ها که نگسترانیده ام

از تار و پود این دل ابریشمین

ای کاش آنکه از این راه می رسد

تنها خود تو باشی

ای بهار!