ﺍﺣﻤﺪ مسعود ﭘﺴﺮ ﻗﺸﻨﮓ دره ﭘﻨﺠﺸﯿﺮ ﺑﺎ ﺁﻥ ﭼﻬﺮﻩﯼ ﺯﯾﺒﺎﯼ
ﺑﺎ ﺁﻥ ﭼﻬﺮﻩﯼ ﺯﯾﺒﺎﯼ ﺷﺮﻗﯽ ﻭ
ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺧﺎﻟﺺ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﮐﻬﻦ
ﮐﻪ ﺑﻮﯼ ﺍﺩﮐﻠﻦﻫﺎ ﺭﺍ ﻣﯽﺷﻨﺎﺳﯽ
ﻭ ﺁﺩﺍﺏ ﻟﺒﺎﺱ ﭘﻮﺷﯿﺪﻥ
ﻭ ﺭﺍﻩ ﮐﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪﻫﺎ ﺭﺍ ﻣﯽﺩﺍﻧﯽ
ﻭ ﻭﻗﺘﯽ ﭘﮑﻮﻝ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻣﯽﮔﺬﺍﺭﯼ
ﺷﺒﯿﻪ ﮐﺎﺷﯽ ﻣﺮﺑﻊ ﻓﯿﺮﻭﺯﻩﺍﯼ
ﻭﺳﻂ ﺑﻨﺎﯼ اصیل قدیم ﺩﺭ ﺗﻬﺮﺍﻥ
ﻣﻌﻤﺎﺭﯼ ﻭﺟﻮﺩﺕ ﺍﺻﯿﻞﺗﺮ ﻣﯽﺷﻮﺩ
.
ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﺑﯿﺶ ﺍﺯ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻧﺰﺩﯾﮑﯿﻢ ﭼﻮﻥ ﻣﺎ ﻫﻢ ﻫﻤﭽﻮﻥ ﺗﻮ ﺍﺯ ﺍﻓﺮﻃﯽ ﮔﺮﯼ ﻭ ﺗﻨﺪﺭﻭﯼ ﺩﯾﻨﯽ ﻃﺎﻟﺒﺎﻧﯽ ها ﺧﺴﺘﻪ ﺍﯾﻢ !
.
ﺗﻮ ﺩﺭﺣﻘﯿﻘﺖ ﺧﺸﻢ ﻭ ﺑﻐﺾ ﻓﺮﻭﺧﻔﺘﻪ ﻣﺎﯾﯽ، ﺑﻐﺾ ﻭ ﺧﺸﻤﯽ ﮐﻪ ﺩﯾﺮﮔﺎﻫﯽ ﺍﺳﺖ
ﻣﻐﻠﻮﺏ ﺗﺮﺱ ﻭ ﻟﺬﺕ ﻫﺎﯼ ﺭﻗﺖ ﺍﻧﮕﯿﺰ ﻣﺎﻥ ﺷﺪﻩ !
.
ﺗﻮ ﻭ ﯾﺎﺭﺍﻧﺖ ﻫﻢ ﺩﻭﺭﻩ ﻭ ﻫﻢ ﺳﻦ ﻭ ﺳﺎﻝ ﺧﯿﻠﯽ ﺍﺯ ﻣﺎﻫﺎ ﻫﺴﺘﯿﺪ
.
ﻣﺎﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﻐﻠﻮﺏ ﮊﺳﺖ ﻋﮑﺲ ﺍﯾﻨﺴﺘﺎﮔﺮﺍﻡ ﻭ ﻻﯾﮏ ﻫﺎ ﻭ ﺗﻌﺮیف های دروغین و ﺍﻟﮑﯽ
ﺷﺪﻩ ﺍﯾﻢ
و حقیقت وجود خودرا فراموش کرده ایم !
ﺍﻣﺎ ﺗﻮ ﺑﺮﺧﻼﻑ ﻣﺎ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩ ﺍﯼ
ﻭ ﻣﺮﺩﺍﻧﻪ ﻣﯿﺠﻨﮕﯽ
ﺭﻭﯼِﮐﺎﻏﺬ ﺷﺎﯾﺪ ﺗﺎ ﭼﻨﺪ ﺭﻭﺯ ﺩﯾﮕﺮ ﺷﮑﺴﺘﺖ ﺩﻫﻨﺪ
ﺭﻭﯼِﮐﺎﻏﺬ ﺍﻣّﺎ ﭼﻪ ﺍﻫﻤﯿّﺖ ﺩﺍﺭﺩ؟
ﻣُﻬﻢ ﺗﺎﺭﯾﺦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﻧﻮﺷﺖ ﺗﺴﻠﯿﻢ ﺗﻔﮑﺮ ﻃﺎﻟﺒﺎﻧﯽ ﻧﺸﺪﯼ ﻭ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﯼ !
.
ﻣﮕﺮ ﭘﺪﺭﺕ ﺭﺍ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﺑﻤﯿﺮﺍﻧﻨﺪ؟
ﺍﻭ ﺍﺯ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺯﻧﺪﻩ ﺗﺮ ﺍﺳﺖ
ﺗﻮ ﺗﺎﺯﻩ ﻣﺘﻮﻟﺪ ﺷﺪﻩ ﺍﯼ؟
ﺍﺯ ﺭﻭﺯﯾﮑﻪ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺗﻔﮑﺮﺍﺕ ﻃﺎﻟﺒﺎﻧﯽ ﻗﺪ ﻋﻠﻢ ﮐﺮﺩﯼ ﺗﺎﺯﻩ ﺑﻪ ﺩﻧﯿﺎ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﯼ
ﺩﻧﯿﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻧﻤﯿﺸﻨﺎﺧﺖ
.
ﺗﻮ ﺗﻤﺎﻡ ﻧﻤﯽﺷﻮﯼ،
ﭼﻮﻥ ﺩﺭ ﺩﺭﺳﺖﺗﺮﯾﻦ ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﯾﮏ شیر مرد ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﺎﯾﺴﺘﺪ،
ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩﺍﯼ .
ﺧﻮﻥﺍﺕ ﻫﻢ ﻫَﺪَﺭ ﻧﻤﯽﺭﻭﺩ،
ﭼﻮﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﭘﺎﯼِ ﺩﺭﺧﺖِ ﺑﯿﺪﺍﺭﯼ ﻭ ﺁﮔﺎﻫﯽ و آزادی ﺭﯾﺨﺘﻪ ﺷﻮﺩ
.
ﺑﭽّﻪﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻫﻨﻮﺯ ﻣﻌﻨﯽ ﺫﻟّﺖ ﻭ ﻋﺰّﺕ ﺭﺍ ﻧﻤﯽﺩﺍﻧﻨﺪ
ﺧﯿﻠﯽ ﺯﻭﺩﺗﺮ ﺍﺯ ﺁﻥﭼﻪ ﻓﮑﺮﺵ ﺭﺍ ﺑﮑﻨﯽ
ﻋﮑﺲﺍﺕ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﺍﺗﺎﻕﺷﺎﻥ ﻣﯽﭼﺴﺒﺎﻧﻨﺪ
ﻭ ﺑﺎ ﻫﻤﺎﻥ ﺗﻔﻨﮓﻫﺎﯼ ﭼﻮﺑﯽِ ﺍﺳﺒﺎﺏﺑﺎﺯﯼ
ﺍَﺩﺍﯼِ ﺍﺣﻤﺪﻣﺴﻌﻮﺩ ﺑﻮﺩﻥ ﺭﺍ ﺩَﺭ ﻣﯽﺁﻭﺭﻧﺪ
.
ﺗﻮ ﺩﯾﺮ ﯾﺎ ﺯﻭﺩ، ﺍﺯ ﯾﮏ ﺟﺎﯼِ ﺳﺮﺯﻣﯿﻦﺍﺕ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﻣﯽﺯﻧﯽ
ﻭ ﺍﺳﻢِ ﺭﻣﺰِ ﻣﺒﺎﺭﺯﺍﺕِ ﺁﺯﺍﺩﯼﺧﻮﺍﻫﺎﻧﻪ ﻣﯽﺷﻮﯼ
.
ﺍﻣﺎ ﺍﮔﺮ ﺑﺮﺧﻼﻑ ﺭﺳﻢ ﺗﺎﺭﯾﺦ ﺍﯾﻦ ﺳﺮﺯﻣﯿﻦ
ﺑﺮ ﺳﯿﺎﻫﯽ ﻭ ﺟﻬﻞ ﭘﯿﺮﻭﺯ ﺷﺪﯼ
.
ﺍﺯ ﺗﻮ ﻣﯽﺧﻮﺍﻫﻢ ﺍﺯ ﻗﻠﻤﺮﻭﯼ ﺷﮕﻔﺘﺖ ﺑﺎ ﺣﺎﻓﻆ، ﻣﻮﻻﻧﺎ، ﺳﻌﺪﯼ، ﻓﺮﺩﻭﺳﯽ، ﺭﻭﺩﮐﯽ، ﻧﻈﺎﻣﯽ، ﺧﯿﺎﻡ، ﺑﯿﺪﻝ ﻭ ﺑﺎ ﺩﻝ ﻣﺮﺍﻗﺒﺖ ﮐﻨﯽ
.
ﺁﻧﺠﺎ ﺗﺎ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﯽ ﺩﺭﺧﺖ ﺑﮑﺎﺭﯾﺪ
ﮐﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪ ﻭ ﺳﺎﻟﻦ ﺳﯿﻨﻤﺎ ﻭ ﺗﺂﺗﺮ ﺑﺴﺎﺯﯾﺪ، ﮐﺒﻮﺗﺮﺧﺎﻧﻪ ﺑﻨﺎ ﮐﻨﯿﺪ
ﺭﺑﺎﺏ ﻭ ﭼﻨﮓ ﻭ ﻏﯿﮋﮎ ﺑﺮﺁﻭﺭﯾﺪ
ﻭ ﺑﻪ ﮐﻮﺩﮐﺎﻥ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﻭ ﻧﻘﺎﺷﯽ ﻭ ﺑﺎﺩﺑﺎﺩﮎﺳﺎﺯﯼ ﺑﯿﺎﻣﻮﺯﯾﺪ
.
ﺑﺮ ﺍﺳﮑﻨﺎﺱﻫﺎﯾﺘﺎﻥ ﺗﺼﻮﯾﺮ ﻫﯿﺮﻣﻨﺪ ﻭ ﻫﺮﯾﺮﻭﺩ ﻭ ﺁﻣﻮ، ﭘﻠﻨﮓ ﺳﻔﯿﺪ ﻭ ﻗﻮﭺ ﻭ ﮐﺒﮏ ﻭ ﺁﻫﻮ ﻭ ﻗﻠﻪﻫﺎﯼ ﻧﻮﺷﺎﺥ ﺭﺍ ﻧﻘﺶ ﮐﻨﯿﺪ
.
ﺑﻪ ﻗﻠﺐﻫﺎﯼ ﻣﺮﺩﻣﺎﻧﺖ ﺍﺗﮑﺎ ﮐﻦ
ﮐﻪ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺳﻼﺣﯽ ﻧﯿﺮﻭﻣﻨﺪﺗﺮ ﺍﺳﺖ
ﻭ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﺧﺮمی و آزادی ﺭﺍ ﺑﻪﺧﺎﻧﻪﺍﺕ ﺑﺎﺯﮔﺮﺩﺍﻧﻨﺪ
.
ﺑﺮﺍﯾﺖ ﻧﻮﺷﺘﻢ ﭼﻮﻥ ﺩﻭﺭ ﺍﺯ ﺗﻤﺎﻡ ﻫﯿﺎﻫﻮﻫﺎﯼ ﺩﻭﺭ ﻭ ﺑﺮﺕ
ﺩﺭ ﺗﻮ ﺟﻮﺍﻧﯽ دلاور را ﺩﯾﺪﻡ ﮐﻪ ﺷﻌﺮ ﭘﯿﺮ
ﺳﺮﺯﻣﯿﻦ های آریائی ﺭﺍ ﺍﺯ ﺑﺮ ﻣﯽﺧﻮﺍﻧﺪ
نامت جاودان و راهت پایدار ..!
.
شبتون بخیر ..
11 پست