ای مهربان‌تر از برگ در بوسه‌های باران بیداری ستاره در

ای مهربان‌تر از برگ در بوسه‌های باران
بیداری ستاره در چشم جویباران
آیینه‌ی نگاهت پیوند صبح و ساحل
لبخند گاه گاهت صبح ستاره باران
بازا که در هوایت خاموشی جنونم
فریادها برانگیخت از سنگ کوه ساران
گفتی: “به روزگاران مهری نشسته “گفتم:
بیرون نمی‌توان کرد “حتی ” به روزگاران
پیش از من و تو بسیار بودند و نقش بستند
دیوار زندگی را زین گونه یادگاران
وین نغمه‌ی محبت بعد از من و تو ماند
تا در زمانه باقی‌ست آواز باد و باران
(شفیعی کدکنی)

مثل باران چشمهایت دیدنی است شهر خاموش نگاهت دیدنیست

مثل باران چشمهایت دیدنی است
شهر خاموش نگاهت دیدنیست
زندگانی معنی لبخند توست
خنده هایت بی نهایت دیدنیست

باران میبارد ، به حرمت کداممان نمیدانم من

باران میبارد ، به حرمت کداممان نمیدانم

من همین قدرمیدانم ، باران صدای پای اجابت است

خدا با همه جبروتش ، دارد ناز میخرد ، نیاز کن . . .

گاهی باران همه دغدغه اش باغچه نیست گاهی

گاهی باران همه دغدغه اش باغچه نیست

گاهی از غصه تنها شدنش می بارد

زیباترین حرفت را بگو شکنجه‌ی پنهانِ سکوتت را آشکاره کن

زیباترین حرفت را بگو
شکنجه‌ی پنهانِ سکوتت را آشکاره کن
و هراس مدار از آن که بگویند
ترانه‌یی بیهوده می‌خوانید. ــ
چرا که ترانه‌ی ما
ترانه‌ی بیهودگی نیست
چرا که عشق
حرفی بیهوده نیست.
حتا بگذار آفتاب نیز بر نیاید
به خاطرِ فردای ما اگر
بر ماش منتی ست؛
چرا که عشق
خود فرداست
خود همیشه است.

#احمد_شاملو

«دوستت دارم» و پرانتز را می‌بندم. #نزار_قبانی🖍

«دوستت دارم»
و پرانتز را می‌بندم...

#نزار_قبانی🖍

کیست مادر؟ نقشه ایجاد ما کیست مادر؟ بانی بنیاد ما

کیست مادر؟ نقشه ایجاد ما
کیست مادر؟ بانی بنیاد ما
قلب او سرچشمه امید هاست
سینه او مشرق خورشیدهاست

زمستان آرام آرام دارد از کوچه خاطرات می گذرد

زمستان آرام آرام
دارد از کوچه خاطرات می گذرد
دی چمدان هایش را بست
بهمن متولدم کرد
و حالا در انتظار اسفند و حلول بهار
دقایق را می شمارم خدا را چه دیدی
شاید امسال دست در دست تو
غرق در آغوووش تو
بتوانم‌ به عشششق سلام‌ بگویم





#امیر_عباس_خالقوردی

ﮐﺎﺭ ﻋﺸﻖ ﺍﺳﺖ ﻧﻤﺎﺯ ﻣﻦ ﺍﮔﺮ ﮐﺎﻣﻞ ﻧﯿﺴﺖ ﺁﺧﺮ ﺁﻧﮕﺎﻩ

ﮐﺎﺭ ﻋﺸﻖ ﺍﺳﺖ ﻧﻤﺎﺯ ﻣﻦ ﺍﮔﺮ ﮐﺎﻣﻞ ﻧﯿﺴﺖ
ﺁﺧﺮ ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﯾﺎﺩ ﺗﻮﺍﻡ ﺩﺭ ﺳﻔﺮﻡ
ﺍﯾﻦ ﭼﻪ ﮐﺮﺩﻩ ﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﺪ
ﻣﻦ ﺍﺯ ﺁﯾﯿﻨﻪ ﺑﻪ ﺩﯾﺪﺍﺭ ﺗﻮ ﺷﺎﯾﺴﺘﻪ ﺗﺮﻡ
ﻋﻬﺪ ﺑﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﺗﺤﻤﻞ ﮐﻨﻢ ﺍﯾﻦ ﺩﻭﺭﯼ ﺭﺍ
ﻋﻬﺪ ﺑﺴﺘﻢ ﻭﻟﯽ ﺍﺯ ﻋﻬﺪ ﺧﻮﺩﻡ ﻣﯽ ﮔﺬﺭﻡ
ﻣﺜﻞ ﺍﺑﺮﯼ ﺷﺪﻩ ﺍﻡ ﺩﺭ ﺑﻪ ﺩﺭ ﻭ ﺷﻬﺮ ﺑﻪ ﺷﻬﺮ
ﻭﺍﯼ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺩﻡ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﻬﺮﺗﻮ ﺑﯿﻔﺘﺪ ﮔﺬﺭﻡ
ﻫﻤﻪ ﺷﺐ ﺩﺳﺖ ﺑﻪ ﺩﺍﻣﺎﻥ ﺧﺪﺍ ﺗﺎ ﺳﺤﺮﻡ
ﮐﻪ ﺧﺪﺍ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺧﺒﺮ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﻣﻦ ﺑﯽ ﺧﺒﺮﻡ
ﺭﻓﺘﯽ ﻭ ﻫﯿﭻ ﻧﮕﻔﺘﯽ ﮐﻪ ﭼﻪ ﺩﺭ ﺳﺮ ﺩﺍﺭﯼ
ﺭﻓﺘﯽ ﻭ ﻫﯿﭻ ﻧﺪﯾﺪﯼ ﮐﻪ ﭼﻪ ﺁﻣﺪ ﺑﻪ ﺳﺮﻡ
ﮔﺮﻣﯽ ﻃﺒﻌﻢ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﻝ ﺳﻮﺧﺘﻪ ﺍﻡ
ﺳﺮﺧﯽ ﺭﻭﯾﻢ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﻮﻧﯿﻦ ﺟﮕﺮﻡ

یقین دارم تو هم من را تجسم می کنی گاهی

یقین دارم تو هم من را تجسم می کنی گاهی
به خلوت با خیال من تکلم می کنی گاهی
هر آن لحظه که پیدا می شوی از دور مثل من
به ناگه دست و پای خویش را گم می کنی گاهی
دلم پر می شود از اشتیاق و خواهشی شیرین
در آن لحظه که نامم را ترنم می کنی گاهی
همه شعر و غزلهای پر احساس مرا با شوق
تو می خواهی و زیر لب تبسم می کنی گاهی
تو هم مانند من لبریزی از شور جنون عشق
یقین دارم تو هم من را تجسم می کنی گاهی