زهرا♥ارشد سرای شادی♥ : 1398/09/26 - 11:38 گــاهی کار آدُما از غّـــصـــه وُ نـــاراحُتـــی میگذُره ...

َغـِـــم هاشون تَبدیل بِه دَرد میشه...

یِه دَرد بی دَرمـــون ...

آه های پی دَر پی...

و گِــریــه های شَبانه...

آخَرِشَم میشِه یه بُــــغض کِه راه نَفَس آدَم رو میبَنده...

این جاست که غَــم ها نَفَس گیر میشَن!

این جاست که آدَما کَــم مــیـارَن ...

آدَما دَرد میکشَن...

آدما میــشـکَـنَـن...

و زِندِگیشون میشِه مَــرگِـــ تَـدریـجـی...

میشن آدَمـایَسَـنـگـی...

خــالــی اَز اِحساس ...

اَما پُر اَز 

آرِزوهایِ تِـکـراری ...

وَ رویا هایِ بــی فَــرجام....

این جاست کِه آدَما اَز زِندِگی مــی بُــرَن!!

بــی خیــال میشَن....

وَ تبَدیل میشَن بِه هَمون آدَمایی کِه 

هَــســتَــن، وَِِِلـــی اِنــگــار نــیــســتَــن....

Hossain Hakimi : 1398/09/26 - 12:37 از یه جایی به بعد به همه چیز و همه کس بی اعتنا میشی،
دیگه نه از کسی می رنجی نه به عشق کسی دل می بندی
از یه جایی به بعد دیگه دلشوره نداری
از یه جایی به بعد دیگه دوست نداری هیچکس رو به خلوت خودت راه بدی
حتی اگه تنهایی کلافه ات کرده باشه
از یه جایی به بعد باور می کنی کسی برای تنها نموندن تو نمیاد،
اگه کسی میاد برای تنها نبودن خودشه
از یه جایی به بعد وقتی کسی بهت میگه دوستت داره لبخند می زنی و ازش فاصله می گیری

از یه جایی به بعد دیگه گریه نمی کنی فقط یه بغض همیشگی هست که
بهش عادت می کنی؛ اگرم گریه کنی به خیسی و اشکات عادت می کنی، به بغض و گرفتن دل و قلبت عادت می کنی، از زندگی هم متنفر میشی

از يه جايي به بعد از واژه ي خدانگهدار متنفر ميشي،
از یه جایی به بعد هر روز دلت برای یه آغوش امن تنگ میشه
اما دیگه به هیچ آغوشی فکر نمی کنی
از یه جایی به بعد دیگه حرفی برای گفتن نداری
و ساکت بودن رو به خیلی حرفها ترجیح میدی، میری تو لاک خودت
از یه جایی به بعد از اینکه دوستت داشته باشن می ترسی،
جای دوست داشته شدن ها توی تن و قلب و فکرت می سوزه...

از یه جایی به بعد فقط یک حس داری، حس بی تفاوتی؛
نه از دوست داشته شدن خوشحال میشی
نه دوست داشته نشدن ناراحتت می کنه
از يه جايي به بعد از دنيا و زندگي متنفر ميشي،
از هر چيزي كه فكرشو بكني بدت مياد و يه هيچ مطلق ميشي
از یه جایی به بعد توی هیجان انگیزترین لحظه ها هم
فقط نگاه می کنی و سکوت
از یه جایی به بعد دیگه بزرگ نمیشی، پیر میشی
از یه جایی به بعد دیگه خسته نمیشی، میبُری
از یه جایی به بعد هم دیگه تکراری نیستی،
زیادی هستی…
از یک جایی به بعد دیگه هیچی نیستی
هیچکس نیستی!
هیچکس...
فقط یک مرده متحرکی هستی که بین آدمها راه میری...