نامه‌هایي که برایت می‌فرستم بالشتی پنبه‌اي نیستند تا بر
نامه‌هایي که برایت میفرستمبالشتی پنبه‌اي نیستند
تا بر انها بیآرامی
من برایت نامه نمی نویسم
که تو بیآرامی
این نامه‌ها را می نویسم
که با من بمانی
و با من بمیری…
بالشتی پنبه‌اي نیستند
تا بر انها بیآرامی
من برایت نامه نمی نویسم
که تو بیآرامی
این نامه‌ها را می نویسم
که با من بمانی
و با من بمیری…
حساب هر روز را جدا نگه دارید، امروز فقط امروز
حساب هر روز را جدا نگه دارید،امروز فقط امروز است و ربطی به دیروز و فردای شما ندارد
شورآینده رانداشته باشیدوغم گذشته رانخورید….
هر روزرا ازصبح تا شب برای همان روز زندگی کنید…
چون گره بگشایی از مو، شام گردد صبح‌ها
چون گره بگشایی از مو، شام گردد صبحهاپرده چون بگشایی از رو، صبح گردد شام‌ها
تار و پود عالم امکان به هم پیوسته است
تار و پود عالم امکان به هم پیوسته استعالمی را شاد کرد آنکس که یک دل شاد کرد
تار و پود عالم امکان به هم پیوسته است
تار و پود عالم امکان به هم پیوسته استعالمی را شاد کرد آنکس که یک دل شاد کرد
عشق همین خنده های ساده توست وقتی بـا تمـام
عشقهمین خنده های ساده توست
وقتی بـا تمـام غصه هایت میخنـدی
تـا من از تمـام غصه هایـم رهــا شوم . . .
دلم در حلقه غم ها نشسته
زبانم بسته سازم شکسته
وجودم پر از شعر عاشقانست
تو را خواهم این حرفا بهانست !
چرا می گویند “ها” نشانه جمع است ؟!
اما وقتی با “تن” جمع ببندی
“تنها”خودت می مانی و خودت!
تنهایے تان را با ڪسے قسمت ڪنید
تنهایے تان را با ڪسےقسمت ڪنید
ڪه سال ها بعد ،
شما را همین گونه ڪه هستید
دوستـــــ بدارد
با موے سپیدتان ،
شیـار زیر چشمتـان
و لرزش دستـــــ و دلتـــانـ
عاشقم باش و کنارم بمان بگذار آوازه ی
عاشقم باش و کنارم بمانبگذار آوازه ی عشقمان چنان در شهر بپیچد که روسیاه شوند
آنها که بر سر جداییمان شرط بسته اند