این ابرهای سرخ , این کوچه های سرد این
این ابرهای سرخ , این کوچه های سرداین جاده ء سپید , این باد دوره گرد
این ها بهانه اند , تا با تو سر کنم
تا جز تو از جهان , صرف نظر کنم...
این جاده ء سپید , این باد دوره گرد
این ها بهانه اند , تا با تو سر کنم
تا جز تو از جهان , صرف نظر کنم...
پیش از “ تو ” چیزی نبود بعد از “
پیش از “ تو ” چیزی نبودبعد از “ تو ” چیزی نیست
با “تو” اما دنیایم شکل دیگریست
اسفند داره تموم میشه!! وقتِ بخشیدن
اسفند داره تموم میشه!!وقتِ بخشیدن
و صاف کردن دلهاست.
پس ببخش...
اگر با نگاهی،
یا صدایی یا زبانی،
بر دلت زخمی خورد...
آنچه پایانی ندارد نه تو هستی نه من .! این
آنچه پایانی ندارد نه تو هستی نه من ...!این انسانیت است که تا پایان ادامه خواهد داشت..
بسیار سال ها گذشت تا بفهمم آن که در
بسیار سال ها گذشتتا بفهمم
آن که در خیابان می گرید
از آن که در گورستان می گرید
بسیار غمگین تر است
سال ها گذشت و من
از خیابان های بسیار
از گورستان های بسیار
گذشتم
تا فهمیدم
آن که حتی
در خلوت خانه خویش
نمی تواند بگرید
از همه اندوهناک تر است....
درون سینه ام دردیست خونبار که همچون گریه
درون سینه ام دردیست خونبارکه همچون گریه می‌گیرد گلویم
غمی آشفته ، دردی گریه‌آلود
نمی‌دانم چه می‌خواهم بگویم ......
زیبا ترین پــازِل دنیاست وقتی فاصله ی بین
زیبا ترین پــازِل دنیاستوقتی فاصله ی بین انگشتانم
با انگشتان ” تــــو ” پر میشود . . .
از فردا بیشتر مراقب باش تقاص اشک های
از فردا بیشتر مراقب باشتقاص اشک های امشب من سنگین تر از تمام روزهایی است
که عاشقانه گریه کردم!!!
گرچه من سوخته ام دم به دم از تنهایی
گرچه من سوخته ام دم به دم از تنهاییدور از آغوش تو یخ بسته ام از تنهایی
خانه در خویش فرو رفته و من خاموشم
رونق تازه گرفته ست "غم" از تنهایی
نیمه شب لحظه ی یادآوری لب هایت
بوسه بر باد هوا می زنم از تنهایی
همه ی عمر به جز نام تو را مشق نکرد
نکشیده ست چه ها این قلم از تنهایی!
امشب اما دو قدم آمده ای سمت دلم
تا که من دور شوم صد قدم از تنهایی...!
محمدرضا طاهری
ابر آمد و باز بر سر سبزه گریست بی
ابر آمد و باز بر سر سبزه گریستبی باده ارغوان نمیباید زیست
این سبزه که امروز تماشاگه ماست
تا سبزه خاک ما تماشاگه کیست...