هرکه شد خام ، به‌صد شعبده خوابش کردند هر‌که در‌

هرکه شد خام ، به‌صد شعبده خوابش کردند
هر‌که در‌ خواب نشد ، خانه خرابش کردند ...

بازی اهل سیاست که فریب‌ست و دروغ
خدمتِ خلقِ ستمدیده ، خطابش کردند...

اول کار بسی وعده‌ی‌ِ شیرین دادند
آخرش تلخ شد و نقشِ بر ‌آبش کردند ...

آنچه گفتند شود سرکه‌یِ نیکو و حلال
در نهانخانه‌یِ تزویر ، شرابش کردند ...

پشت دیوار خری داغ نمودند و به ما
وصفِ آن طعم دل‌انگیز کبابش کردند ...

سال‌ها هرچه که رِشتیم به امّید و هوس
بر سرِ دارِ مجازات ، طنابش کردند ...

سایه سنگ بر آینه خورشید چرا؟ خودمانیم، بگو این همه

سایه سنگ بر آینه خورشید چرا؟
خودمانیم، بگو این همه تردید چرا؟

نیست چون چشم مرا تاب دمى خیره شدن
طعن و تردید به سرچشمه خورشید چرا؟

طنز تلخى است به خود تهمت هستى بستن
آن که خندید چرا، آن که نخندید چرا؟

رُستنی ها کم نیست، من و تو کم بودیم

رُستنی ها کم نیست، من و تو کم بودیم

خشک و پژمرده و تا رویِ زمین خم بودیم

گفتنی ها کم نیست، من و تو کم گفتیم

مثلِ هذیانِ دمِ مرگ، از آغاز چنین در هم و بر هم گفتیم

دیدنی ها کم نیست، من و تو کم دیدیم

بی سبب از پاییز، جایِ میلادِ اقاقی ها را پرسیدیم

چیدنی ها کم نیست، من و تو کم چیدیم

وقتِ گل دادنِ عشق، رویِ دار قالی

بی سبب حتی پرتابِ گلِ سرخی را ترسیدیم

خواندنی ها کم نیست، من و تو کم خواندیم

من و تو ساده ترین شعرِ سرودن را در معبر باد، با دهانی بسته واماندیم

مهربانی نقش هر نقاش نیست هر که نقشی

مهربانی نقش هر نقاش نیست

هر که نقشی را کشید نقاش نیست

نقش را نقاش معنا میدهد

مهربانی نقش یار است حیف که یار نقاش نیست

یوووووووووو

ای زندگی تن و توانم همه تو ای آنکه به

ای زندگی تن و توانم همه تو
ای آنکه به لطف دلستان همه‌ای
تو آبی و ما جمله گیاهیم همه
گر با همه‌ای چو بی منی بی‌همه‌ای
در سر هوس عشق تو دارم همه روز

به جان جوشم که جویای تو باشم خسی بر موج

به جان جوشم که جویای تو باشم
خسی بر موج دریای تو باشم

تمام آرزوهای منی، کاش
یکی از آرزوهای تو باشم

سلام من به تو یار قدیمی منم همون هوادار قدیمی

<#ae06b7>سلام من به تو یار قدیمی منم همون هوادار قدیمی
هنوز همون خراباتی و مستم ولی بی تو سبوی می شکستم

❤ آمده‌ام که سر نهم عشق تو را به

❤
آمده‌ام که سر نهم عشق تو را به سر برم
ور تو بگویی‌ام که نی نی شکنم شکر برم...

اوست نشسته در نظر من به کجا نظر کنم
اوست گرفته شهر دل من به کجا سفر برم

❤

همه آدمها ظرفیت بزرگ شدن را ندارند اگر بزرگشان

همه آدمها
ظرفیت بزرگ شدن را ندارند
اگر بزرگشان کنیم
گم می شوند و
دیگر نه شما را می بینند و
نه خودشان را
بیاییم به اندازه آدم ها
دست نزنیم!