حسین: عباس برادر، خواهرش زینب، و مادر فاطمه ام ابیها، جدّ او احمد، چرا باید شود تنها!؟
کجا بودند یاران وفادار رسول لله؟
چه آمد بر سر امّت؟
چه شد تا شمر ذی الجوشن که می رفت تا بنوشد جرئه ی شهد شهادت در رکاب حضرت مولا علی و حضرت احمد
به یکباره غریق چنبر دنیا شد و از چشم کس افتاد؟
تو را گویم؛ اَیا ای مرد جبهه و جهاد و جنگ
چه شد از کورس افتادی؟
چه شد در کورس دنیا بی معطل تند میرانی؟
تو ای مرد جهاد و جنگ دوران مقدس در دفاع از میهن و ناموس این ملت
تو را می گویمت ای لانه ی جاسوس، تسخیر گر
چرا اظهار میداری زکار خود پشیمانی؟
چرا امروز با دشمن صدایت را یکی کردی و از حلقوم تو آید هر آنچه او می خواهد
و یا تو ای رئیس، یادت بود آیا که خیلی تند می رفتی،
و می گفتی چرا پرداخت باید کرد، حقوق ارتشی باز نشسته ی زمان شاه
ترامپ را یاد می آید که او گفت: می کند پاره، همان برجام بیچاره
ولیِ امر، اما گفت اگر اقدام چنین باشد، به آتش میکشانیم ما، آن برجامِ نافرجام
و یادت هست که می گفتی، مگر منقل بُوَد تا کس بسوزد کاغذ برجام!!؟
چرا بر امر فرزند حسین چو خصم می باشی؟
چرا روی خوارج را سفید کردی ز این کارت؟
همانها که علی را جبر بر کاری نهادن تا قبول صلح بنماید
همانها که علی را بر، ابو موسی برای داوری مجبور می کردند
چرا بر خانه ای مسکن نهادی چون ستمکاران؟
چه شد از هیچ به اینجاها رسیدی تو؟
چرا با وعده های پوچ و توخالی تو مردم را فریب دادی؟
چرا برجام بدفرجامِ نافرجامِ بیجام را، به رهبر منتسب کردی؟
اگر از هشت شرطی که، آقا فرمود
به یک شرطش عمل می شد
نمی شد آنچه شد و آنچه آمد بر سر برجام
خوارج چون که دیدند اشتباه کردند؛ علی را متهم کردند که ما را جهل و نادانیست چرا تو خود قبول کردی
خروج کردند و شوریدند و تاریخ را سیاه کردند
و اکنون نیز بعضیها، چنان بر طبل می کوبند، که رهبر، بی گمان در رأس برجام مستتر باشد
به هوشید و خروشید ای جماعت، که فرزند حسین تنها نماند
به هوشید تا ابوموسی نگردد، به رأی تو و من، بر مسند حق
و تاریخ را نباید کرد تکرار، نباشد نامتان توّاب دوران
اگر شمشیر مولا بر نیام است تو ای مُهمل مشو بر کار زارت
به هوش باشید جماعت، خیمه گاه را، که اَشتر یا سلیمانی به پیش است
برای جشن پیروزی قریب است، که او در مرز دشمن بی رغیب است
فقط یک یا علی می خواهد او را، که برچیند اسرائیل ز میدان
#غلامرضا_شادمان
@shadmaneshtivan