چه کسی دیده تمنّای پلنگ از آهو؟! / چقَدَر اشک بریزم
تا بفهمی که تو را دوست... نشد! باز که هی/ می‌بُری رشته‌ی افکار مرا با ابرو!
چه کنم؟ دست خودم نیست، کمی می‌ترسم / از دو ابروی تو... از تیغ نگاه... از چاقو!
کافرم! کفر من این است که مؤمن شده‌ام/ جای هر معجزه‌ای با دو سه تایی جادو!
من که گمراه نبودم، تو خودت می‌دانی / همه‌اش زیر سر زلف تو بوده؛ شب بو!
بید مجنون سیاهی است، پریشان در باد / این خسوفی که شبیخون زده است از هر سو
وقت اعدام رسیده است؛ فقط یک خواهش:/ زحمتی نیست اگر، دار مرا از گیسو...
