یک هنرمند صنایع دستی؛ اقتصاد هنر،جایی در صنایع دستی مازندران
لینک
اقتصاد هنر،جایی در صنایع دستی مازندران ندارد/ رسوخ صنایع دستی وارداتی به بازار
هنرمند صنایع دستی با بیان اینکه متاسفانه در مازندران کانال و سازمان مشخصی وجود ندارد که هنرمندان را به سوی اقتصاد هنر هدایت کند، رسوخ صنایع دستی وارداتی به بازار را یکی از چالش های صنایع دستی استان دانست.
حمیدرضا گل محمدی متولد چهارم بهمن 1337 ،ساکن شهرستان بابلسر ، هنرمند نوآور صنایع دستی که با ابتکار و خلاقیت خود توانسته است هنر صنایع دستی با نام کدو آذین که کنده کاری روی کدو تزیینی و ساخت انواع صنایع دستی با این نوع کدو را به ثمر برساند ، این خلاقیت در هنر صنایع در سال 79 توسط مدیریت وقت صنایع دستی استان مازندران حسین صابری به عنوان یک نوآوری و کاری منحصر به فرد در صنایع دستی شناخته شد و با دریافت کارت شناسایی در این رشته و دریافت پروانه تولید کارگاهی با نام حکاکی و نقاشی روی کدو به فعالیت خود در این زمینه ادامه دهد و با شرکت در نمایشگاه های متعدد داخل استان و خارج استان آثار خود را به نمایش بگذارد.
این هنرمند نوآور در صنایع دستی در گفت و گو با ایسنا مازندران،با اشاره به اهمیت نقش صنایع دستی در توسعه گردشگری در مازندران گفت: صنایع دستی بخش مهمی از گردش مالی صنعت گردشگری را به دوش می‌کشد، مازندران هم از استان‌های غنی در عرصه صنایع دستی بوده اگرچه این صنعت استان هنوز به شهرت ملی و بین‌‌المللی نرسیده، اما هنرمندان زیادی در این استان حضور دارند که آثاری بدیع و زیبا از خود به جای گذاشته‌‌اند.
وی افزود:از غرب تا شرق مازندران می‌توان صدها نوع محصول را دید که نتیجه نوآوری و هنرِ هنرمندان صنایع دستی مازندران و فرهنگ بومی و سبک زندگی این استان است، از ظروف چوبی تا انواع بافته‌های پشمی، حصیری، نخی و لباس‌ها و عروسک‌ها با این حال صنایع دستی مازندران هنوز با جایگاهی که مطلوب آن بوده فاصله دارد.
گل محمدی با بیان اینکه هر حرفه‌ای در جامعه نیاز به اقتصاد و بازار‌یابی داردريال تصریح کرد: کسانی که وارد دنیای هنر می‌شوند باید جنبه‌های اقتصادی آن را در نظر بگیرند تا بتوانند برای پایدار ماندن در آن گام‌های مستحکمی بردارند، صنایع دستی هم از این قاعده مستثنی نیست حتی می‌توان گفت وضعیتی ویژه در این زمینه دارد.
این هنرمند صنایع دستی با اشاره به چالش‌های موجود در جامعه صنایع دستی افزود: اندیشه اقتصاد هنر از سال‌های دور در کشور وجود داشت، به‌طور مثال اگر به رشته صنایع دستی وارد شویم و کمی به تفحص و پژوهش بپردازیم، خواهیم دید که هنرمندان صنعتگر در آن زمان‌ها بر اساس نیاز جامعه، شم اقتصادی و کاربرد تولیدات هنری در جامعه به فعالیت می‌پرداختند و آنگاه دست به تولید صنایع‌دستی می‌زدند.
وی خاطرنشان کرد:می‌توان به نیاز جامعه در زمان‌های بسیار دور اشاره کرد، مانند زیر‌اندازهایی که برای استفاده در منازل بر اساس موقعیت جغرافیایی و اقلیم بر اساس مواد طبیعی موجود ساخته می‌شد،محصولاتی که دارای ارزش هنری بودند و از نظر اقتصادی نیز در‌آمدی عاید صنعتگر مربوطه می کردند.
گل محمدی افزود: هنرمند ایرانی به اقتصاد هنر اشراف داشت و آثار خود را به گونه‌ای به بازار عرضه می‌کرد که کاربرد داشته باشد تا بتواند امرار معاش هم کند، اما این فرآیند در این برهه زمانی کمرنگ شد.
مبدع صنایع دستی روی کدوهای تزئینی گفت: در جامعه کنونی با وجود اینکه دانشگاه‌ها با ایجاد رشته‌های هنری ، اشخاصی را به عنوان هنرمند دانش‌آموخته به بازار کار فرستاده‌اند، نتیجه مناسبی در هنر و صنعت نمی‌بینیم، چون بیشتر آن‌ها در اقتصاد هنر خبره نیستند و در دوران تحصیل واحدی را به نام اقتصاد هنر نگذرانده‌اند، بنابراین دچار بحران می‌شوند و می‌گویند که هنر در ایران خریدار ندارد، به همین دلیل اخیراً جامعه دانشگاهی اقدام به ایجاد رشته‌ای به‌نام اقتصاد هنر کرد تا با تربیت دانشجویان بتواند معضل اقتصاد هنری را برطرف کند.
این هنرمند مازندرانی افزود: این موضوع یک حلقه گمشده در دانش مدیریتی هنر کشور به حساب می‌آید و تا رسیدن به حضور اقتصاد هنر در بدنه هنری کشور، راه بسیار زیادی باقی مانده است، ما در جامعه با معضل اقتصادی و کارآفرینی دانش‌آموختگان توسط خودشان روبه‌رو هستیم.
وی گفت:امیدوارم روزی برسد که دانشجویان ایرانی در زمان فارغ شدن از تحصیل و ورود به جامعه کار‌آفرین باشند و با توجه به رشته خود بتوانند در مشاغل آزاد مشغول کار شوند.
گل محمدی تواندشتی با بیان اینکه یکی از آسیب‌های وارد شده بر هنر به ویژه هنر صنایع دستی در ایران این است که با رشد صنعت و ارائه وسایل صنعتی در جامعه و استفاده از آن در زندگی روزمره، نقش هنر و کاربرد ابزار و وسایل هنری در زندگی کمرنگ شد، تصریح کرد: از دیگر آسیب‌های وارده بر هنر به ویژه در استفاده نکردن مردم از صنایع دستی بومی، ورود بی‌رویه صنایع‌دستی چینی است که با دستگاه CNC تولید و با کمترین قیمت وارد کشور می‌شود، عامه مردم با توجه به داشتن اقتصاد ضعیف نمی‌توانند از صنایع دستی بومی بهره‌مند شوند، البته این موضوع در تمام رشته‌ها صدق میکند.
این هنرمند نوآور و کار آفرین مازندرانی در باره هنر خود نیز خاطرنشان کرد: در رشته صنایع دستی طرحی را با عنوان کنده کاری روی کدو تزئینی آغاز کردم و توانستم با این کار دست به یک نوع ابتکار بزنم که منجر به کارآفرینی هم شد، اوایل کار فعالیت‌های من فقط جنبه تزئینی داشت اما در طول حضور خود در نمایشگاه‌های مختلف صنایع دستی به این نتیجه رسیدم که با توجه به زحماتی که متحمل می‌شوم باید از این هنر در‌آمدی هم داشته باشم، به مرور به تولید آثاری پرداختم که علاوه بر جنبه‌های تزئینی در خانه هر شهروند ایرانی جنبه کاربردی هم داشته باشد.
وی افزود: در این راستا علاوه بر تولید آثار حجمی تزئینی و تابلو‌های تزئینی ، به تولید آثاری مانند گلدان‌های دیواری، روم
