حیرانم از خودم با این همه روسیاهی...

این همه بی آبرویی
چطور باز جرات حرف زدن با شما را دارم!
چطور؟!
این قلب سیاه هم می فهمد...
همه هستی می فهمند و میدانند
این ها همه، از نور مهربانی شماست...
امام رئوف!
بازهم... گم شده ام
آقا!
بازهم
تنها شما!
تنها حرم!
بازهم دستان مهربانت را طلب می کنم...
بازهم گوشه حرم تو ملجاء درماندگی ام است...
مثل یک رویاست در حضورت باشم
بازهم وساطتم را بکن آقا!
بازهم ضامن شو!

السلام علیک یا علی ابن موسی الرضا