سلام
حال همه ی ما خوب است.
ملالی نیست جز گم شدن گاه به گاهِ خیالی دور
که مردم به آن شادمانی بی سبب مى گويند.
با این همه عمری اگر باقی بود،
طوری از کنار زندگی می گذرم
که نه زانوی آهویِ بی جفت بلرزد
و نه این دل ناماندگار بی درمان...
تا یادم نرفته است بنویسم حوالی خواب هاى ما
سال پُر بارانى بود.
می دانم همیشه حیاط آنجا
پر از هوای تازه ی باز نیامدن است،
امّا تو لااقل حتّى هر وهله،
گاهی،
هر از گاهی
ببین انعکاس تبسّم رؤيا شبیه شمایل شقایق نیست؟
راستی خبرت بدهم
خواب دیده ام خانه ای خریده ام
بی پرده، بی پنجره، بی در، بی دیوار...
هی بخند!
بی پرده بگویمت...
چیزی نمانده است من چهل ساله خواهم شد...
فردا را به فال نیکـ خواهم گرفت.
دارد همین لحظه
یکـ فوج کبوتر سفید از فراز کوچه ما می گذرد...
باد بوی نام هاى کسان من مى دهد.
یادت می آید رفته بودی خبر از آرامش آسمان بیاوری؟.......
نامه ام باید کوتاه باشد، ساده باشد،
بی حرفی از ابهام و آینه،
از نو برایت می نويسم:
حال همه ی ما خوب است،
امّا تو باور نکن!
#سید_علی_صالحی
از این اتفاقات سوتفاهم مجازی بوده
