خودرو پژو RD دنده اي سال 1385 Peugeot RD 1385 MT
پژو آردی، از روح پیکان و کالبد 405 شکل گرفته است و از اواخر دهه‌ی هفتاد شمسی وارد بازار شد. نصب مجموعه متعلقات فنی پیکان روی سازه‌ی اتاق 405، مشکلات بسیاری را برای این خودرو پدید آورد. عملکرد ضعیف پیشرانه و بازدهی پایین آن پاسخ‌گوی اتاق سنگین 405 نبود؛ درنتیجه طراحان وزن سازه‌ی اتاق را کاهش دادند که این امر مشکلات جدیدی را هم اضافه بر مشکلات پایه به وجود آورد. ارتعاش اتاق خصوصا در بخش جلو و میانی، مشکلات جلوبندی و مجموعه سینی جلو، ارتعاش شدید در موتور و قفل ضعیف آن، عملکرد ضعیف تعلیق، ترمز و پیشرانه و مجموعه انتقال قدرت تقریبا هیچ نقطهی قوتی برای این خودرو باقی نگذاشته بود. نصب رینگ و تایر پیکان نیز تیر خلاص نهایی را به کیفیت سواری آردی شلیک کرد. حتی در مدل‌های اصلاح‌شده‌ی بعدی آردی نیز این مشکلات به صورت حل‌نشده باقی ماند و به لطف افت کیفیت ساخت در طول زمان بسیاری از آن‌ها تشدید شدند. گیربکس طرح آرژانتینی آردی تقریبا مرکز اصلی مشکلات این خودرو بود.
نمونه‌های تولیدی اولیه، دارای سیستم سوخت‌رسانی کاربراتوری و فاقد کولر و فرمان هیدرولیک بودند. شاید بتوان باکیفیت‌ترین نمونه‌های پژو آردی را نیز همین مدل دانست. در کنار تمام مشکلات ذاتی پژو آردی، اتاق مناسب و خانوادگی آن کاملا مورد استقبال خانواده‌هایی قرار گرفت که توانایی خرید 405 را نداشتند؛ اما با پرداخت مبلغ یک پراید صندوق‌دار می‌توانستند مالک آن باشند. هنوز هم افرادی هستند که خرید یک نمونه آردی سرحال را به یک دستگاه پراید ترجیح داده و علت انتخاب خود را کیفیت ساخت بهتر، کابین خانوادگی‌تر و ایمنی بالاتر نسبت به پراید ذکر می‌کنند.
ایجاد تنوع در بازار خودرو بدون شک یکی از اصول ضروری است که هر خودروسازی باید به آن توجه داشته باشد، البته هر تغییر و تنوعی لزوماً به پایانی خوش نمی‌انجامد و اگر به بازار هدف و نیاز مشتریان به طور دقیق توجه نشود، ممکن است رونمایی از محصول جدید در نهایت با شکست مواجه شود. پژو آردی را می‌توان تاحدودی حاصل این تنوع‌طلبی ایران خودرو در تولید محصولات خود دانست.
در سال 1376، شرکت خودروسازی ایران خودرو تصمیم گرفت تا با استفاده‌ی حداکثری از تولیدات جاری خود، دست به تولید محصول تازه‌ای بزند. نتیجه‌ی کار، تولد خودرویی با نام پژو آردی «RD» بود، خودرویی که در واقع لباس 405 را بر تن پیکان کرده بود و محل تلاقی دو خودرو با فلسفه‌ی طراحی کاملاً متفاوت شد. پژو آردی برخلاف مدل‌های اصلی پژو که همگی از محور محرک جلو (FWD) استفاده می‌کردند، خودرویی دیفرانسیل عقب (Rear Wheel Drive) بود؛ علت نامگذاری این مدل هم دقیقاً از همین مشخصه گرفته شده است. این مدل در سال 1382 با تغییراتی همراه بود و عملکرد آن بهبود قابل‌ملاحظه‌ای داشت.
اگر بخواهیم در رابطه با ظاهر کلی پژو آردی صحبتی کنیم، در واقع باید به انتقاد از ظاهر پژو 405 بپردازیم چرا که آردی پوسته‌ی 405 را بدون کوچکترین تغییری روی خود کشیده است. با این وجود ترکیب دو خودرویی که از زمین تا آسمان با یکدیگر تفاوت دارند، به نتایج عجیب و غریبی هم ختم می‌شود. پژو آردی دارای مشخصه‌هایی بود که به راحتی می‌شد آن را از یک 405 واقعی تشخیص داد. اگر از نمای جانبی به پژو آردی نگاه کنید، فنر‌های پارابولیک یا سهموی که در از قسمت عقب خودرو بیرون زده‌اند به راحتی قابل مشاهده هستند! نکته‌ی دیگر در نمای عقب خودرو نهفته است، جایی که کله گاوی دیفرانسیل پیکان از عقب پژو آردی بیرون زده و به خوبی قابل مشاهده هست. مجموعه‌ی این نکات ظاهری عجیب را می‌توان نقاط ضعف بزرگی در ظاهر خودرو دانست.
پژو آردی در داخل کابین، مشابه بدنه‌ی آن کاملاً یک پژو 405 است. تمامی بخش‌ها از کنسول میانی، داشبورد، پوشش‌ها و مواد همگی بدون کوچکترین تغییری از پژو 405 به این خودرو راه یافتند. این مسئله تاحدودی از نقاط قوت این مدل به شمار می‌رفت، چرا که فضای کابین آردی با وجود قیمت پایین آن در بین سایر رقبا از جمله پراید، راحت، جادار و بی سر و صداتر بود. جای شکی نیست که کیفیت پوشش‌های داخلی آردی به مراتب از پراید مناسب‌تر بود؛ همچنین کابین آردی از زیبایی و چیدمان بهتری نسبت به پراید برخوردار بود. شاید بزرگترین مشکل فضای داخلی را بتوان سر و صدای گیربکس و پیشرانه قبل از اصلاح این مدل در سال 1382 به حساب آورد که با اعمال تغییراتی در این سال، فضای کابین آردی بسیار آرام‌تر از گذشته بود.
وقتی نوبت به قوای محرکه‌ی پژو آردی می‌رسد، بار دیگر سر و کله‌ی پیکان پیدا می‌شود؛ خودرویی که گویا هنوز قصد خداحافظی با بازار خودروی داخلی را ندارد و حتی پس از توقف تولید آن، به شکل دیگری حیات خود را در سایر خودروهای داخلی ادامه می‌دهد. جالب آنکه پس از توقف تولید پژو آردی، مدل‌های جدید پژو روآ همچنان از پیشرانه‌ی بهبودیافته‌ی پیکان استفاده می‌کردند و با خارج‌شدن روآ از خط تولید، وانت آریسان همچنان در دل خود قلب تپنده‌ی پیکان را جای داده و تولید آن همچنان ادامه دارد. با این تفاسیر، پیکان به رکوردی دست یافته که کمتر خودروی دیگری می‌تواند به آن نزدیک شود.
پژو آردی همانطور که گفته شد از پیشرانه‌ی 1.6 لیتری (1598 سی سی) پیکان بهره می‌برد که توانایی تولید حداکثر توان 66 اسب بخار را در دور موتور 5000 دور بر دقیقه و حداکثر گشتاور 110 نیوتن متر را در دور موتور 3750 دور بر دقیقه دارد. آردی با کمک این پیشرانه می‌تواند صفر تا 100 کیلومتر بر ساعت را در زمانی