علم اخترشناسی اخترفیزیک • کیهان‌شناسی اخترشناسی کهکشانی • زمین‌شناسی سیاره‌ای
اخترشناسی اخترفیزیک • کیهان‌شناسی اخترشناسی کهکشانی • زمین‌شناسی سیاره‌ای سیاره‌شناسی • اخترشناسی ستارگان
زیست‌شناسی کالبدشناسی • اخترزیست‌شناسی • بیوشیمی مهندسی زیستی • بیوفیزیک عصب‌شناسی رفتاری • زیست‌فناوری گیاه‌شناسی • زیست‌شناسی سلولی • سرمازیست‌شناسی زیست‌شناسی رشد بوم‌شناسی • اتنوبیولوژی زیست‌شناسی تکاملی (مقدمه) ژنتیک (مقدمه) پیری‌شناسی • ایمنی‌شناسی • لیمنولوژی زیست‌شناسی دریایی • میکروب‌شناسی زیست‌شناسی مولکولی • عصب‌شناسی دیرین‌شناسی • انگل‌شناسی • فیزیولوژی رادیوبیولوژی • زیست‌شناسی خاک زیست‌شناسی نظری • سم‌شناسی • جانورشناسی
شیمی کیمیا شیمی تجزیه اخترشیمی زیست‌شیمی بلورنگاری شیمی محیط زیست شیمی خوراک زمین‌شیمی شیمی سبز شیمی معدنی دانش مواد فیزیک مولکولی شیمی هسته‌ای شیمی آلی فوتوشیمی شیمی‌فیزیک شیمی تابشی شیمی حالت جامد شیمی فضایی شیمی فراذره‌ای علم سطح شیمی نظری
علوم زمین علوم جوی • بوم‌شناسی علم محیط زیست • ژئودزی زمین‌شناسی • ژئومورفولوژی ژئوفیزیک • یخ‌شناسی • آب شناسی لیمنولوژی • کانی‌شناسی • اقیانوس‌سنجی اقلیم‌شناسی • پالینولوژی جغرافیای فیزیکی • خاک‌شناسی فضاشناسی
فیزیک فیزیک کاربردی • فیزیک اتمی فیزیک محاسباتی فیزیک ماده چگال فیزیک تجربی • مکانیک فیزیک ذرات • فیزیک پلاسما مکانیک کوانتومی (مقدمه) مکانیک جامدات • فیزیک نظری ترمودینامیک • انتروپی نسبیت عام • نظریه-ام نسبیت خاص
مردم‌شناسی • باستان‌شناسی جرم‌شناسی • جمعیت‌شناسی اقتصاد • جغرافیا تاریخ • زبان‌شناسی علوم سیاسی • روان‌شناسی جامعه‌شناسی • حقوق
مهندسی مهندسی کشاورزی • مهندسی هوافضا • مهندسی پزشکی • مهندسی شیمی • مهندسی عمران مهندسی کامپیوتر • مهندسی برق • مهندسی محافظت از آتش مهندسی ژنتیک • مهندسی صنعتی • مهندسی مکانیک • مهندسی نظامی مهندسی معدن • مهندسی هسته‌ای • مهندسی نرم‌افزار
علوم سلامت مهندسی زیستی • دندانپزشکی اپیدمیولوژی • مراقبتهای بهداشتی • پزشکی پرستاری • داروسازی • مددکاری اجتماعی دامپزشکی
علوم رایانه ریاضیات منطق ریاضی آمار ریاضی
میان‌رشته‌ای فیزیک کاربردی • هوش مصنوعی زیست‌اخلاق • بیوانفورماتیک • زیست‌جغرافیا مهندسی پزشکی • آمارزیستی علوم شناختی • زبان‌شناسی محاسباتی علوم فرهنگی • سایبرنتیک مطالعات محیط‌زیست • قوم‌شناسی روان‌شناسی تکاملی • جنگلداری سلامتی • کتابداری • منطق زیست ریاضی • فیزیک ریاضی مدل‌سازی • مهندسی عصبی عصب‌شناسی • اقتصاد سیاسی مطالعات علم و فناوری مطالعات علمی • نشانه‌شناسی • سوسیوبیولوژی نظریه سامانه‌ها • میان‌رشته‌ای برنامه‌ریزی شهری
تاریخ علم فلسفه علم روش علمی علم حاشیه‌ای شبه علم سیاست علم
علم (در این جا: رشتۀ مطالعاتی و نه صِرف یقین و باور) به معنای مطالعاتی ساختاری است برای تولید و ساماندهی دانش دربارهٔ جهان طبیعی در قالب توضیح‌ها و پیش‌بینی‌های آزمایش‌شدنی (برابر نهاد science) .
همچنین علم به معنای «مجموعه دانسته هایی است منسجم و روشمند در بارۀ یک موضوع یا مطالعاتی است که در کار دستیابی به یک هدف معرفتی است؛ گزاره های یک علم ممکن است اعتباری و موضوع آن جزیی و مشخص باشد. مانند فیزیک (توصیفی)، بهداشت، علم اخلاق، منطق (هنجاری)، فقه و حقوق (هنجاری، توصیفی و اعتباری)، کلام (هدف محور) جغرافیا (موضوع جزیی)، و... فیلسوفان علم، علم را باور صادق موجه هم توصیف می کنند» (برابر نهاد Knowledge)
یک معنای قدیمیتر و نزدیک که امروزه هنوز هم به کار می‌رود متعلق به ارسطو است و دانش علمی را مجموعه‌ای از آگاهیهای قابل اتکا می‌داند که از لحاظ منطقی و عقلانی قابل توضیح باشند. (بنگرید به بخش تاریخ و ریشه‌شناسی) همچنین گاه به مجموعه گزاره هایی اطلاق میشود که دانشمندان در کاوشهای علمی حول یک موضوع یا برای تامین یک هدف (در علوم کاربردی یا علوم بدون موضوع مانند علم کلام) گردآورده اند و بین انان بر اساس زبان علوم مورد گفتگو قرار میگیرد. البته گاه به معنای عام شامل فلسفه هم می شود. به خاطر این که علم اهمیت بالایی دارد درسی به نام علوم تجربی و رشته علوم انسانی در مدارس ایران تدریس می شود.
از عصر کلاسیک علوم به عنوان یک نوع دانش با فلسفه ارتباط نزدیکی داشتند. در اوایل عصر مدرن دو کلمهٔ علم و فلسفه در زبان انگلیسی به جای هم به کار برده می‌شدند. در سدهٔ ۱۷ میلادی فلسفهٔ طبیعی (که امروز علوم طبیعی نامیده میشود) به تدریج از فلسفه جدا شد. با این حال علم همچنان کاربردی وسیع برای توضیح آگاهیهای مطمئن در مورد یک موضوع داشت. به همین ترتیب هم امروزه نیز در عصر مدرن همچنان علم برای موضوعاتی همچون علم کتابداری و یا علوم سیاسی کاربرد دارد.
در عصر مدرن، علم معادل علوم طبیعی و فیزیکی به کار می‌رود، لذا محدود به شاخه‌هایی از آموختن است که به پدیده‌های دنیای مادی و قوانین آنها می‌پردازد. این هم‌اکنون معنای غالب علم در کاربرد روزمره‌است. این معنای محدودتر از علم که خود بخشی از علم شده‌است، تبدیل به مجموعه‌ای از تعریف‌های قوانین طبیعت شده که بر مبنای مثال‌های اولیه‌ای همچون قانون کپلر، قوانین گالیله و قوانین حرکت نیوتن بنا شده‌اند. در این دوره رایج‌تر شد که به جای فلسفه طبیعی علوم طبی