کنستانتین ششم کنستانتین ششم (به یونانی: Κωνσταντίνος Ϛ به لاتین:
کنستانتین ششم (به یونانی: Κωνσταντίνος Ϛ به لاتین: Kōnstantinos VI) (زادهٔ ۷۷۰ — درگذشتهٔ پس از ۱۵ اوت ۷۹۷) امپراتور روم شرقی (بیزانس) از ۷۸۰ تا ۷۹۷ و آخرین فرمانروا از دودمان ایسوریایی بود.
کنستانتین پسر لئوی چهارم، امپراتور وقت بیزانس و نوهٔ کنستانتین پنجم، امپراتور پیشین بود. لئوی چهارم در سپتامبر ۷۸۰ درگذشت و کنستانتین که در آن زمان ۱۰ ساله بود تحت سرپرستی مادرش ایرنه به امپراتوری روم شرقی رسید. در دوران نایب‌السلطنتی ایرنه که ارتودوکسمذهبی معتقد بود، هفتمین شورای جهانی نیقیه در ۷۸۷ تشکیل شد و این شورا ستایش شمایل‌های مذهبی را بار دیگر تصویب نمود.
چند سال بعد کنستانتین به سن قانونی برای در دست گرفتن حکومت به طور مستقل رسید اما مادرش همچنان تلاش داشت تا قدرت اصلی را در اختیار خود داشته باشد. با این حال سپاه بیزانس در ۷۹۰ کنستانتین را یگانه فرمانروای امپراتوری اعلام و ایرنه را دستگیر نمودند. اما کنستانتین در ۷۹۲ او را بخشید و در ۷۹۶ بار دیگر مادرش را به فرمانروایی مشترک با خود پذیرفت. این عملی اشتباه از سوی کنستانتین بود که یک سال بعد به برکناری و مرگ او تمام شد.
در ۷۹۶ کنستانتین همسرش را طلاق داد تا با معشوقه‌اش تئودوته ازدواج نماید. این عمل او حرکتی ناشایست در نزد افکار عمومی بود و ایرنه با بهره‌برداری هوشمندانه از موقعیت پیش‌آمده، کنستانتین را در ۷۹۷ از قدرت خلع کرده و فرمان به کور کردن او داد. کنستانتین ششم آخرین امپراتور از سلسلهٔ ایسوریایی بود و گمان می‌رود کمی پس از کور شدنش بر اثر جراحات وارده درگذشته باشد.