در اینجا ضرور است توضیحی درباره متن کنونی کتاب جنگ طبقاتی
این اثر، که اصل آن به زبان آلمانی است، در سال 1895، دوازده سال پس از مرگ مارکس، در برلین به صورت کتاب منتشر شد. این کتاب مبنای ترجمه به زبان‌های مختلف، از جمله انگلیسی، قرار گرفت. مع‌هذا در همان زمان انتشار در نویه راینیشه زایتونگ، فردریک انگلس گزیده‌ای از مقالات فوق را به انگلیسی ترجمه و در روزنامه دمکراتیک ریویو (53) چاپ لندن، منتشر می‌کرد. این دو متن دارای تفاوت‌هایی است که مترجم و ناشر انگلیسی کتاب به علت آن اشاره نکرده‌اند. در متن اصیل‌تر انگلیسی (گزیده‌های انگلس از اصل مقالات مارکس) همه‌جا به طور کاملاً مشخص از واژه “یهودیان زرسالار” استفاده شده ولی در تجدید چاپ مقالات به صورت کتاب این تعبیر حذف شده و به جای آن واژه‌هایی چون “آریستوکراسی مالی” و “گرگان مالی” به کار رفته است. برای نمونه، در ترجمه انگلس درباره برخورد دوستانه دولت موقت برخاسته از انقلاب فوریه 1848 به زرسالاران یهودی و تأثیر نامطلوب آن بر مردم چنین می‌خوانیم:
[تزلزل] اعتماد عمومی از این‌رو بود که دولت اجازه داد یهودیان زرسالار (54) از قِبَل او پروارتر شوند. دولت گذشته از میان رفته و انقلاب پیش از همه علیه یهودیان زرسالار بود. (55)
جمله فوق در متن چاپ شده به صورت کتاب چنین است:
[تزلزل] اعتماد عمومی از این‌رو بود که دولت اجازه داد توسط گرگان مالی مورد سوءاستفاده قرار گیرد. دولت گذشته از میان رفته و انقلاب پیش از همه علیه آریستوکراسی مالی بود. (56)
به عنوان یک فرضیه، محتمل می‌دانیم که این دستکاری را الئانور مارکس، دختر و منشی کارل مارکس، انجام داده باشد. الئانور، برخلاف پدر، به یهودیت علاقه داشت و خود را یهودی می‌دانست. (57) او پس از مرگ پدر به همراه انگلس نقش اصلی را در انتشار آثار مارکس داشت. بنابراین، دستکاری الئانور در آثار مارکس و حذف اشارات گزنده به یهودیان و روچیلدها محتمل است.
بهرروی، بررسی دو متن فوق این نکته را ثابت می‌کند: در نگاه مارکس، به عنوان نمونه‌ای از روزنامه‌نگاران سیاسی اروپای آن زمان، حداقل تا سال 1850 مفاهیم “آریستوکراسی مالی” با “یهودیت مالی” (یهودیت زرسالار) و مفاهیم “گرگان مالی” یا “گرگان بازار” با مفهوم “یهودیان مالی” یا “یهودیان بورس” یکی بود و او پیش از هر چیز از این مفاهیم به روچیلدها نظر داشت.
در دوران سلطنت لویی فیلیپ در فرانسه، بجر دو دوره کوتاه، لرد پالمرستون در رأس دیپلماسی بریتانیا جای داشت. این دو دوره یکی دسامبر 1834 است که سِر رابرت پیل از جناح توری مدت کوتاهی به قدرت رسید و ولینگتون وزیر خارجه شد. دیگری سال‌های 1841- 1845 است که بار دیگر پیل نخست وزیر شد و ارل ابردین (58) وزیر خارجه دولت او بود. نخست وزیران ویگ در این دوران عبارتند از: ارل گری (1830-1833)، ویسکونت ملبورن (59) (از ژوئیه تا نوامبر 1834)، بار دیگر ملبورن (آوریل 1835- سپتامبر 1840) و لرد جان راسل (1846-1852).
ویسکونت پالمرستون سوم (60) به خاندان تمپل تعلق دارد و نام او هنری جان تمپل است. پالمرستون جوان تحصیلات خود را در دو کانون اصلی آموزش نخبگان بریتانیا، دبیرستان هارو و دانشگاه کمبریج، به پایان برد و آمیزه‌ای از ثروت و اقتدار و ارتباطات کهن خانواده تمپل و توانمندی‌های شخصی راه صعود او را در هرم دیوان‌سالاری بریتانیا گشود. به نوشته بریتانیکا، در دوران جوانی با پرنسس لیون، (61) لیدی جرسی (62) و لیدی کوپر رابطه داشت. پس از این‌که لیدی کوپر بیوه شد، با پالمرستون ازدواج کرد. به این دلیل، پالمرستون جوان به “لرد عشق” (63) معروف بود. (64)