1) نکات لازم برای انتقال لوله به ترانشه

- با کمک طناب ، میله و یا بادست وبه کمک بیل ، لوله و اتصالات را داخل ترانشه قرار دهید .

- با توجه به سبکی نسبی لوله های پی وی سی امکان انتقال لوله های با قطرکم به وسیله افراد و با ریسمان و تسمه های مناسب نیز میسر است . در این حالت ، لازم است ایمنی افراد در هنگام انتقال لوله ها درنظر گرفته شود .

- لوله و اتصالات را داخل ترانشه پرتاب نکرده و از افتادن آنها جلوگیری کنید .

- در درجه حرارت های پایین تر از یخ زدگی ، از وارد شدن ضربه به لوله جلوگیری شود . باید توجه داشت که ضربه پذیری لوله های پی وی سی در درحات حرارت پایین ، کمتر از مقاومت ضربه پذیری آنها در درجه حرارت حدود 20درحه سانتی گراد است . علاوه براین ، پایین آمدن درجه حرارت سبب کاهش طول و ابعاد لوله میشود (البته میزان این تغییر طول کمتر از سایر لوله های پلیمری است ) . بنابراین در درجه حرارت پائین ، دقت های لازم در این موارد ضروری است .

- تخلیه لوله باید حتی الامکان نزدیک ترانشه باشد و لوله ها در طرف مقابل قسمتی که مصالح خاکبرداری ریخته شده است قرار گیرند. قسمت های کوپله را در جهت کار لوله گذاری قراردهید .

- به هنگام تخلیه کردن لوله و اتصالات ، آنها را طوری در کنارترانشه قراردهید که درموقع قراردادن لوله در ترانشه ، نیازی به سر و ته کردن آن نباشد .

- جهت لوله گذاری باید طوری انتخاب شود که در موقع برقرار کردن اتصال ها ، احتمال وارد شدن خاک و مواد زائد به داخل اتصال به حداقل ممکن برسد .برای تامین این نظر ، لازم است لوله ها در ترانشه طوری قرارداده شوند که سر ساده آن به طرف لوله های نصب شده و کوپله آن به طرف ادامه کار قرارگیرد ، به طوری که برای نصب هر یک از لوله ها ، سر ساده آن در کوپله لوله ای که قبلا نصب شده قرار گیرد .

-  قبل از اتصال لوله ها ، مطمئن شوید که لوله و اتصالات کاملا سالم بوده و لوله معیوب داخل خطوط نیست .

- از تکان دادن لوله در جهات مختلف و یا چرخانیدن آن برای جا دادن لوله ، باید جداً پرهیز شود .

- تمهیدات لازم به منظور جلوگیری از شناورشدن لوله در صورت ورود آب به داخل ترانشه در نظر گرفته شود .

- در لوله های با قطر بزرگ ، از تسمه های نگهدارنده برای هم محور نمودن لوله در حال نصب با لوله نصب شده قبلی ، استفاده شود .

- از نصب لوله پی وی سی در حرارت های بیش از 40 درجه سانتیگراد باید خودداری گردد .درصورت لزوم ، می توان از لوله های با اتصال لاستیکی (اتصالات اورینگی) استفاده نمود ، ولی پوشش خاک روی لوله نباید انجام شود و این کار ، در ساعاتی که درجه حرارت هوا کاهش یافته ، اوایل صبح روز بعد و پس از اطمینان از صحت و عدم جابجایی در محل اتصال ها ، پوشش خاکی روی لوله انجام شود .

3) اتصال لوله ها- اتصال چسبی 

-   این لوله ها بهتر است قبل از نصب ، پخ زده شوند.

-   توصیه اکید می گردد چسب را از تولید کنندگان معتبر تهیه نمایید زیرا ترکیبات چسب باید به صورت کاملا در بسته و دور از گرما حفظ شوند. در ضمن ، در موقع مصرف این چسب ها باید به تاریخ مصرف آنها نیز دقت شود.

-   به نکات اشاره شده در استاندارد ISIRI 2002  استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران رعایت شود. چسب مخصوص پی وی سی نسبت به دما حساس بوده و در سرما و گرمای شدید، تغییر حالت می دهد. لذا از این چسب ، نباید در دمای زیر صفر یا بالاتر از 43 درجه سانتی گراد استفاده نمود.

-  از رقیق کردن چسب خودداری  نمایید مگر آنکه تولید کننده چسب ، این کار را مجاز دانسته باشد. چسب قبل از استفاده به خوبی به هم زده و مخلوط شود.

-  قبل از چسب زدن ، حتما بخش نری لوله و کوپله را با پارچه تمیز و خشک کنید. این سطوح نباید چرب باشند.

- از به کار بردن مقدار اضافه چسب خودداری نمایید.

- چسب را به وسیله بری تمیز و خشک در جهت طول لوله بر روی لوله بزنید.

-  جهت جلوگیری از جمع شدن چسب و ایجاد حباب ، بهتر است جهت حرکت برس در محور لوله باشد.

-  دقت شود در قسمت کوپله پوشش چسب نازک ولی سطح خارجی انهای لوله باید مقدار بیشتری چسب استفاده گردد.

- سایز انتخاب شده برس نیز در راحتی کار موثر است. به عنوان نمونه برای اتصالعی با سایز بزگتر از  mm 75 ، برسی با پهنای mm 25 بهترین گزینه است.

- بلا فاصله پس از این کار ، لوله را بدون ایجاد چرخش تا انتها در داخل کوپه نمایید. در هنگام ورورد لوله به کوپله از چجرخاندن آن جلوگیری کنید.

-  جهت جلوگیری از خشک شدن چسب و برای سرعت بخشیدن به کار برای سایز های بالای mm 110 ، بهتر است دو نفر کار چسب زنی را انجام دهند ( یک نفر بر روی لوله و یک نفر بر روی کوپله )

- بلافاصله پس از آن چسبهای اضافه را با کاغذ جاذب و یا پارچه تمیز کنید .

- بلافاصله پس از جفت کردن لوله ها (اتصال ) نباید هیچگونه تکان ، کشش و یا فشار زائد به آن وارد شود چون چسب کاملاً خشک نشده است .

- برای سایزهای زیر 63mm ، زمان خشک شدن در حدود 5 دقیقه و برای سایزهای بالاتر ، نیم ساعت است. بخارهای چسب باید برطرف گردد . این کار باید حداقل 4تا 5 ساعت به طول انجامد . کلیه شیرها و شیرهای هوا را جهت تخلیه بهتر بخارهای چسب باز بگذارید .

- ترکیبات چسب باید با حل نمودن لایه ای از دو سطح محل اتصال ، سطوح را به یکدیگر جوش داده و به صورت یک قطعه در آورد و حالت جوش پلیمری حتماً به وجود آید .

- زمان لازم برای اعمال فشار داخل لوله پس از چسباندن  معمولاً 24 ساعت است . این زمان به نوع چسب بستگی دارد که توسط سازنده چسب ارائه می شود .

- در صورت بروز نشتی در محل اتصال ، از چسب زدن دوباره خودداری کرده و تعمیر خط را با استفاده از آستین و یا بوشن اورینگی انجام دهید .

4) اتصال لوله ها – اتصال فلنجی

برای اتصال لوله های پی وی سی به یکدیگر یا اتصال به شیر آلات و متعلقات ، از اتصالات فلنجی استفاده می شود . آب بندی در اتصالات فلنجی با فشرده شدن لاستیک آب بند که در جلو فلنج نصب خواهد شد ، تامین میگردد . اتصال فلنج  به لوله می تواند با استفاده از یک بوشن فلنج دار از جنس U-PVC که در انتهای لوله پی وی سی با استفاده از چسب مخصوص متصل شده است و فلنج فلزی دیگری که از پشت به آن فشار خواهد آورد ، انجام شود . این نوع اتصال ، معمولاً برای وصل کردن دو نوع لوله از جنس های مختلف مورد استفاده قرار می گیرد که با استفاده از تبدیل کننده های مناسب ، این اتصال انجام می شود .

دراین گونه اتصالات ، باید دقت شود که پیچ ها به مقدار کافی بسته شود ، زیرا چنانچه پیچ ها بیش از مقدار لازم محکم گردد ، سبب کاهش آب بندی در این نقطه می گردد . با توجه به جدار صاف لوله های پی .وی .سی برای آب بند کردن اتصالات در این روش ها ، فشار کمی از طرف لاستیک به لوله ، سبب آب بندی کامل آن می شود .

5) اتصال لوله ها – اتصال پیچی (رزوه ای )

در استاندارد BS 3506  حدید کردن لوله فقط برای لوله های با ضخامت زیاد ( معمولا لوله های بالاتر از 6 میلیمتر ) و تا قطر حدود 450 میلیمتر ، طبق شرایط مندرج در استاندارد ، مجاز است . دراین حالت باید :

-   در محل اتصال پیچی ، کنف و چسب مناسبی استفاده شود .

-   از نوارهای پلی تترافلور و اتیلن برای آب بندی اتصالات استفاده نمود .

-  اتصال لوله پی وی سی به متعلقات و یا ترکیبی از فلز پی وی سی نیز قابل توصیه است .

6) انشعابات

گرفتن انشعابات از لوله های پی وی سی به روشهای زیر انجام می شود :

- استفاده از یک قطعه پی وی سی نیم استوانه که به صورت تزریقی تهیه شده و روی آن انشعاب تعبیه گردیده

اتصال لوله های U-PVC  به یکدیگر به تمامی روش های اورینگی ، چسبی ، جوش ویا رزوه ای قابل انجام است که با توجه به شرایط و محل اسفاده می توان یکی یا تلفیقی از این سه روش را به کار برد.

1) برش لوله ها

 -         برای لوله های U-PVC  تا قطر 100 میلی متر به آسانی توسط اره آهن بر ( اره کمانی ) استفاده کنید. برای برش لوله ، نباید از اره دانه درشت ، مانند اره نجاری استفاده کرد. دقت کنید که برشها را کاملا صاف عمود بر محور لوله انجام دهید. لوله های بزرگتر با استفاده از ماشین های برش لوله های پلاستیکی بریده شوند.

-در صورتی که برای ثابت نگهداشتن لوله در هنگام برش ، از گیره استفاده می شود، این عمل نباید آسیبی به جداره لوله وارد کند برای این منظور لازم است محل اتصال بین گیره و جدار لوله ، با پارچه ای که چند لا دور لوله پیچیده شده است محافظت شود. برای اطمینان از برش لوله له صورت همودر بر محور لوله بهتر است که خط برش در تمام محیط لوله قبلا رسم شود.

- بهتر است قبل ار متصل نمودن لوله ها فاصله ای که لوله  باید داخل کوپله شود را با علامتی مشخص نمایید.

-         درهنگام برش ، پلیسه ها ودندانه ها را از بین ببرید. پس از اتمام برش لوله نیز با استفاده از سوهان دستی و یا کاغذ سمباده ، محل برش را صاف و تمام براده ها و تراشه را جدا کرده و زبری ها را صاف نمایید.

-         جهت زاویه دار کردن لوله ( پخ زدن یا کونیک کردن ) از وسیله مناسب این کار استفاده نمایید. می توانید توسط تیغه ، لوله را پخ بزنید. دقت نمایید که پخ در سرتاسر لوله یکنواخت باشد.

-         چنانچه لوله ها توسط کارخانه پخ زده می شوند ، در محل برش کارگاهی نیز باید این پخ شدگی عینا انجام شود.

-         زاویه ها باید بین 15 درجه تا 45 درجه باشد.

-          

2) اتصال لوله ها- اتصال پوش فیت ( اورینگی )

اتصال پوش فیت یا اورینگی با عنوان " اتصالات با استفاده از لاستیک آب بند مخصوص " نیز شناخته می شود. در این نوع اتصالات ، مقطع حلقه لاستیکی به نوعی طراحی گردیده هست که دو سر لوله به راحتی داخل یکدیگر قرار می گیرند ولی بیرون آوردن آنها از یکدیگر به سختی انجام می شود و در اکثر لوله ها ، خصوصا قطرهای بزرگ بیرون آوردن بدون استفاده از ماشین آلات مخصوص و نیروی انسانی ، ممکن نیست.

 قبل از انجام اتصال لوله نکات عمومی زیر را رعایت نمایید:

-         اورینگ ها انواع مختلفی دارند و هر نوع اورینگ برای کاربردهای خاصی به کار گرفته می شود ، فقط از
 اورینگ های ارائه شده یا توصیه شده توسط تولید کننده لوله یا مشاور طرح با توجه به استاندارد کاربرد مورد نظر استفاده نمایید.

استاندارد مورد استفاده برای اورینگ ها به شماره EN 681 و در چهر بخش به شرح زیر است که برای
لوله های U-PVC عمدتا از بخش های 1و2 استفاده می شود. ترجمه بخش 1 این استاندارد به صورت استاندارد ملی لوله یو پی وی سی به شماره 17491-  تدوین شده است.

بخش اصلی اورینگ ها که برای آب بندی کامل اتصال استفاده می شود یا از جنس لاستیک شامل ( NBR-SBR-EPDM ) و یا از جنس ترموپلاستیک است. در برخی از انواع اورینگ ها ، از نگهدارنده سخت عمدتا از جنس ( PP ) نیز استفاده شده که نقش تثبیت اورینگ در اتصال را دارد و از حرکت آن در اتصال جلوگیری می کند.

-         اورینگ ها قابلیت نصب اتوماتیک و یا دستی را دارند.

-         سه شرکت بزرگ بین المللی تولید کننده اورینگ های لوله که بازار آنها در ایران وجود دارد به نام های MOL,Bode,Forsheda هستند.

-         جدول مقاومتی شیمیایی مربوط به انواع اورینگ ها در پیوست 2 این کتاب آمده است.

-         واشرهای مورد استفاده در محل اتصال بعضی از لوله های پی.وی.سی ، مانند واشرهای مورداستفاده در سایر لوله ها ، می تواند در مقابل حمله عوامل بیولوژیک آسیب پذیر باشد. بنابراین ، در زمان سفارش واشر باید توجه لازم به نوع واشرهای مورد نیاز بشود. این توجه به ویژه درمورد واشرهای مورد استفاده در لوله های آب ، به منظور جلوگیری از رشد و نمو باکتریها ضروری است. لازم است که این مواد با تایید سازنده و از نوعی باشند که محیط مناسبی برای رشد و نمو باکتریها و میکروارگانیسمها ایجاد ننمایند.

-   در صورتیکه اورینگها به صورت خارج از لوله ارائه شده اند ، برای قرار دادن آنها داخل لوله ، ابتدا اورینگ ، شیار اورینگ لوله و قسمت مادگی آن کاملا خشک و تمیز کنید. با استفاده از یک پارچه تمی

نوع خاک بستر برای نصب لوله های یو پی وی سی

-       انتخاب نوع مناسب خاک جهت بستر سازی مهم است.

-       برای لوله های پی وی سی  به قطر 200 تا 400 میلیمتر ، حداکثر ابعاد دانه ها 19 میلیمتر  یا 75/0 اینچ است . برای قطرهای کوچکتر ، حداکثر ابعاد دانه های خاک معادل 10% قطر لوله توصیه می شود . چنانچه خاک لایه های بالایی لوله در داخل ترانشه دارای ابعاد بزرگتری باشد، مهندس مشاور ممکن است ارتفاع خاک روی لوله را افزایش دهد .

-       ترجیحا از خاک های سفت و تیز به عنوان خاک بستر استفاده نکنید.

بستر سازی

-       لوله ها upvc باید در بستری مناسب باشند بطوریکه این بستر در زیر لوله لایه ای متراکم از شن و ماسه (خاک سرند شده) مناسب را تشکیل دهد . بستر سازی قبل از نصب انجام شده و سبب ایجاد یک سطح یکنواخت و پیوسته در سطح زیرین ترانشه می گردد . بستر سازی کف ترانشه ، سبب ایجاد محافظ پیوسته ای برای لوله می گردد.

-       گاهی بر حسب شرایط خاک و بنا توصیه مشاور و ناظر ،خاک بستر را متراکم(فشرده) می سازند. در نقاطی که کف ترانشه محکم نیست باید گودبرداری بیشتری شود و همچنین خاک آن نیز تعویض و از خاک مرغوبتر استفاده گردد.

-       اگر زمین دارای خاک و یا بافت مناسب باشد و هیچگونه قلوه سنگ و یا خرده سنگی نداشته باشد و
می توان کف را گودبرداری و صاف نموده و پس از متراکم سازی مستقیما استفاده کرد.

-       بر اساس سایز لوله حداقل عمق 25-10cm جهت این امر مناسب است .

-       بستر سازی کف ترانشه برای نصب اتصالات و شیرآلاتی که در خط لوله به کار می روند ، مانند بستر سازی برای نصب لوله ها می باشد ولی چون ابعاد خارجی اتصالات و شیر آلات دقیقا معادل ابعاد خارجی لوله مربوط نبوده و با آنها اختلاف دارند ، بنابراین در لازم است به این اختلاف توجه شده وابعاد بستر سازی متناسبا و بطور موضعی اصلاح شود . به علاوه در محل نصب اتصالاتی از قبیل سه راهی ، زانویی و شیر آلات که نیاز به ساخت بلوک های بتنی نگهدارنده است ، باید برداشت خاک و بستر سازی متناسب با این ابعاد انجام شود.

-         پیمانکار موظف است با توجه به نقشه های اجرایی و نوع بسترسازی مورد نظر ، با اندازه گیری دقیق طول لوله ها و متعلقات و شیرآلات مربوطه ، محل دقیق اتصالی ها ، اعم از اتصالی لوله ها یا متعلقات و یا شیرآلات را تعیین کرده و در محل هریک از این اتصالی ها ، کف ترانشه را به ابعاد مناسب ، گودتر کند به طوری فضای کافی برای نصب اتصالی ها فراهم شود.

بستر اطراف لوله

-         مهمترین عامل موثر بر راندمان کار لوله و جلوگیری از تخریب آن ، قرارگیری مناسب بستر اطراف ( محیطی ) لوله است. قرارگیری مناسب خاک در محیط اطراف لوله ، فضای خالی و تخلخل را کاهش داده و ایمنی لوله را افزایش می دهد.

-         خاک را در اطراف لوله ریخته و حداقل تا نصف لوله را پر کنید تا سبب نگهداری مناسب لوله گردد. خاکی که در اطراف لوله تا نزدیک نیمه آن قرار می گیرد ، به مقاومت لوله در برابر اعمال فشار عمودی از بالا کمک می کند.

-         اطمینان یابید که خاک تراکم و فشردگی مورد نیاز را داراست. دقت کنید که نباید در هنگام این عمل ، لوله حرکت کند و یا آسیب ببیند. ترانشه باید به طور یکنواخت پر شود.

-         از ریختن مستقیم خاک از کامیون به ترانشه خودداری کنید.

-         ترانشه را حتی الامکان در روز پر نمایید.

-         هیچگاه ترانشه ای را که از یک خط لوله طولانی به هم متصل شده در یک زمان پر نکنید چون نیروی سنگینی به آن وارد شده و برای سیستم لوله کشی زیان آور است.

1) نکات عمومی

-       چنانچه جلوگیری از اتلاف هزینه و زمان ، ترانشه حفر شده باید تمیر و عاری از آشغال باشد.

-       چنانچه کف ترانشه از جنس سنگ یا مصالح سخت مشابه و یا سنگهایی با ابعاد بیش از 40 میلیمتر باشد کف ترانشه باید به میزان حداقل 150 میلیمتر پایین تر از کف لوله یو پی وی سی خاکبرداری شده و با مصالح ماسه ای مناسب مجددا پر گردد.

-       به منظور حفاظت کف و دیواره های ترانشه پی یا سایر قسمتهای بسر سازی ،آبهای ورودی به داخل ترانشه باید کنترل گردند. ایجاد موانع در کف ترانشه به منظور جلوگیری از حرکت آب ومواد ریزدانه در کف ترانشه ، مانند شن ریزی ، ضروری است خاکریزی نهایی روی لوله پی وی سی نیز باید در اسرع وقت انجام و تکمیل شود .

-       هنگامی که در داخل ترانشه حفر شده برای اجرای خطوط لوله آب وجود داشته باید از انجام عملیات خاکریزی لوله اجتناب کرده و نسبت به پایین انداختن سطح آب تا تراز مورد نظر بر اساس نقشه های اجرایی اقدام نمایید. همچنین باید از ورود آبهای سطحی به داخل ترانشه جلوگیری کنید با توجه به شرایط و امکانات محلی ، می توان از پمپ لجن کش ، نایلون های مخصوص ، لوله های زهکش و یا قشرهای سنگ ریزی ضخامت مناسب برای خروج و کنترل آب در ترانشه استفاده نمود . وقتی که خاکبرداری همزمان با پایین انداختن سطح آب انجام می شود ، باید مطمئن شد که در هر حال ، در حین اجرای کار ، سطح آب پایین تر از کف ترانشه حفر شده حفظ شود . این اقدام به منظور جلوگیری از شسته شدن مصالح پشت چوب بست حفاظتی یا دیواره آزاد ترانشه و حرکت آن به داخل ترانشه است . به منظور جلوگیری از  شناور شدن لوله ، کنترل سطح آب در تمام مراحل ، اعم از قبل یا در حین و یا بعد از نصب لوله  و تا زمانی که اجرای خاکریز دور لوله انجام می شود ، ضروری است .به منظور حفظ پایداری خاکی که در آن ترانشه حفر می شود ، روش تخلیه آب باید به نحوی انتخاب شود که خروج مواد ریز دانه از طریق آن ، به حداقل کاهش یابد.

-       پس از قرارگیری لوله داخل ترانشه اطمینان حاصل کنید که لوله کاملا در جای خود ثابت است و خاک اطراف آن محکم و غیر قابل ریزش است.

2) پهنای ترانشه

-       پهنای قسمت بالای ترانشه با توجه به شرایط مشخص می گردد . این پهنا باید به گونه ای باشد که تا نصب ، بازرسی و محکم کردن خاک پس از قرارگیری لوله در داخل ترانشه به راحتی انجام گردد. در قسمتی که لوله قرار می گیرد، عرض ترانشه باید حداقل میزان ممکن باشد. حداقل عرض ترانشه در خاک های غیر متراکم، علاوه بر فضای لازم برای انجام تهمیدات حفاظتی ،سختی مصالح دور لوله و اطراف آن و عمق لوله نیز بستگی دارد .

-       معمولا بر اساس استاندارد در مشخصات طرح، پهنای ترانشه مشخص می گردد. در صورت مشخص نبودن در این مشخصات حداقل پهنای ترانشه باید براساس بزرگترین یکی از دو مقدار زیر انتخاب گردد.

1)   قطر خارجی لوله + 400 میلیمتر

2)   25/1 برابر قطر خارجی لوله + 300 میلیمتر

-       براساس پهنای ترانشه برای لوله U-PVC با دیواره عمودی مطابق جدول زیر محاسبه شده است:

-       با توجه به اینکه در اکثر پروژه ها ، برای بستر خاک عمل تراکم سازی لازم می باشد ، ترانشه باید به اندازه کافی عریض شود تا بتوان از تجهیزات مورد نیاز جهت تراکم سازی خاک استفاده نمود .

3) عمق ترانشه

-       عمق ترانشه با توجه به پوشش خاک ، سایز لوله ، محل قرار گرفتن لوله ، شیب در نظر گرفته شده برای لوله گذاری و همچنین وضعیت آب و هوایی منطقه

تحویل لوله های U-PVC

1) شرایط حمل لوله ها در کامیون: در صنعت پی وی سی رعایت این نکات و استاندارد ها ضروری است

-       ارتفاع چیدمان به گونه ای باشد که لوله های زیرین دو پهن نشده و آسیب نبینند.

-       بهتر است لوله ها در کامیون (یا سایر وسائط نقلیه) به طور افقی در طول خودرو روی هم قرار گیرند.

-       در صورت وجود ناهمواری یا سطوح زبر در قسمت کف کامیون باید از بستر مناسب( از قبیل مقوا یا پلاستیک)استفاده شود تا از آسیب دیدن لوله ها جلوگیری گردد.

-       در دیواره های به ویژه در لبه های کامیون از محافظ (چوب، مقوا، پلاستیک) استفاده شود.

-       برای ثابت نمودن لوله ها بهتر است که از طناب (به جای سیم بوکسل) استفاده شود و در صورت استفاده از سیم و بوکسل از محافظ مقوایی یا لاستیکی برای جلوگیری وضعیت ظاهری لوله ها استفاده شود . توصیه می شود که برای این منظور از تسمه های برزنتی و یا چرمی استفاده گردد.

-       در صورتی که نگهداری لوله در روی وسیله تقلیه با تکیه گاه جانبی عمودی صورت می گیرد ، تکیه گاه های جانبی کافی بوده و فواصل آنها از یکدیگر ار 5/1 متر تجاوز نکند . لوله ها در طول حمل و نقلیه صورت مطمئن حفاظت شده باشند تمامی نگهدارنده های عمودی لوله باید مسطح بوده و عاری از تیز گوشه گی باشند .

-       با قرار دادن به صورت یک ردیف عقب تر بعدی جلوتر، از قرار دادن کوپله ها بر روی هم جلوگیری شود . بهتر است بخش های کوپله و صاف لوله ها به صورت یک در میان در کنار یکدیگر قرار گیرند ، به نحوی که کوپله لوله ها تحت فشار قرار نگیرند.

-       بر روی لو له ها از پوشش برزنتی استفاده گردد (به ویژه هنگامی که لوله های سایز کوچک در داخل لوله های بزرگتر چیده می شوند) تا مانع از ریزش لوله ها در هنگام حرکت در سراشیبی گردد.

-       به جهت جلوگیری از آسیب رساندن به داخل لوله ها ، از وارد کردن مستقیم شاخک لیفتراک به داخل لوله ها خودداری کرده و بهتر است از تکه لوله لوله ای( از جنس پلیمر) به عنوان واسطه دو شاخک استفاده گردد.

-       لوله ها به نحوی داخل وسیله نقلیه بارگیری شوند که طول قسمت آزاد انتهایی آنها ، که احتمالا به صورت آزاد قرار خواهد گرفت ، بیش از یک متر نباشد .

-       در حین حمل نیز لوله ها تی و نقل نباید به آنها ضربه وارد آید.

2) کنترل کیفیت لوله های تحویلی

پس از ورود لوله به محل نصب ، مسئولیت کنترل کیفیت و بررسی تعداد ولوله ها با نصاب و یا تحویل گیرنده  است و برای کنترل  لوله ها ، می توانید موارد مندرج در بند 4 را کنترل نمایید.

3) تخلیه لوله ها

تخلیه لوله ها باید با احتیاط کامل صورت گیرد تا هیچگونه تخریب و شکستگی در لوله رخ ندهد در صورت امکان  بهتر است از لیفتراک مخصوص استفاده شود.

در صورتیکه وسایل مکانیکی برای تخلیه موجود نباشد، تخلیه تک تک لوله ها با دست انجام می شود . در این صورت پرتاب وانداختن لوله ها مجاز نبوده و لوله ها باید با دست بر روی تیکه گاه های روی زمین و یا روی هم قرار داده شوند تا از  صدمه دیدن آنها جلوگیری شود.

در هنگام تخلیه لوله دقت شود که از ریزش لوله ها از ماشین به زمین یا سر خوردن لوله ها بر روی هم جلوگیری شود .

جهت جلوگیری از شکستن لبه های لوله در حین تخلیه و نیز جهت اطمینان از ضربه ندیدن لوله  ، پیشنهاد می گردد در زمان تخلیه لوله ها از بستر مناسب استفاده نمایید. برای اینکار از ضربه گیرهای پلاستیکی (حلقه های لاستیکی) و یا از  خاک سرند شده استفاده نمایید و جهت جلوگیری از خمش در فواصل مناسب از تکیه گاه استفاده نمایید.

4) انبارش لوله ها در محل اجرا

-       ارتفاع انبارش لوله ها نباید بیش از میزان ارائه شده در استاندارد (معمولا 4/2 متر ) باشد.

-       این لوله ها را نزدیک منابع گرمایی(مانند بولیر، وسایل الکتریکی، اگزوزهای موتورها و یا خطوط بخار) انبار نکنید.

-       واشرها باید به دور از گرما ، روغن و گریس نگهداری شوند .

-       لوله های U-PVC در انبار نباید در معرض گرد وغبار و خاک باشد.

-       لوله ها طوری باید انبارش گردند که شکم پیدا نکرده و خمشی در آنها به وجود نیاید (در سطح صاف انبار شوند) .

-       معمولا لوله ها به صورت یک در میان یک سر کوپله و یک سر ساده روی هم چیده می شوند.

نکان عمومی نصب لوله های پی وی سیدر کاربرد های آب رسانیو فاضلاب شهری و روستایی:

برای نصب لوله های U-PVC باید از نیروهای متخصص در این زمینه استفاده گردد . لازم است ابتدا مطالعه دقیق استانداردها ودستورالعمل ها انجام گرفته و سپس عملیات نصب آغاز گردد همچنین توجه به نکات زیر ضروری است :

1) لوله های U-PVC در شرایط نرمال خاک در برابر خوردگی مقاوم بوده ونیازی به اعمال پیشگیری های ویژه در این رابطه ندارند.

2) از تجهیزات جانبی و واشرها یا چسب های استاندارد استفاده شود.

3) هنگامی که لوله های U-PVC برای اتصال به زمین جایگزین لوله های فلزی می شوند ، تهمیدات لازم برای محافظت الکتریکی و اتصال به زمین باید در نظر گرفته شود . این لوله ها هادی جریان الکتریسیته نیستند، بنابراین نمی توانند جهت اتصال به زمین استفاده شوند و اگر در قسمتی از شبکه هادی جایگزین شوند جریان الکتریسیته باید با ایجاد پلی بر روی این لوله ها تامین شود همچنین در صورت وجود الکتریسیته ساکن ،باید مواد ایمنی لازم برای این لوله ها درنظر گرفته شود .

4) توجه داشته باشید که کوپله های نوع چسبی در برابر فشار عمودی که به لوله ها اعمال
می شود مقاوم هستند(end-load-bearing) اما کوپله های نوع اورینگی این مقاومت را ندارند
(non-load-bearing) ، بنابراین در نقاطی که بار خارجی بر لوله اعمال میگردد ، بهتر است از کوپله چسبی استفاده شود تا از جدا شدن احتمالی اتصال جلوگیری از اعمال بار به آنها استفاده شود .

چنانچه نصب به صورت افقی صورت گیرد اگر اتصال در شبکه افقی با طول کوتاه و یا مدفون در مصالح ساختمانی باشد می توان از روش چسبی استفاده کرد در غیر اینصورت کوپله های نوع اورینگی پیشنهاد می گردد.

توجه داشته باشید که در سایز های بالا در لوله های تحت فشار میزان بار اعمالی به لوله بیشتر است .

5) لوله های U-PVC باید دور از منابع گرما نصب شوند.

6) برخی خواص لوله های U-PVC در اثر تغییر دما تغییر می کنند که درطول نصب و جابجایی لوله باید به این نکته توجه شود . به عنوان مثال در سرما ، میزان استحکام کششی و سفتی حلقوی افزایش و مقاومت در برابر ضربه کاهش می یابد.

7) برای 6/5 درجه سانتیگراد تغییرات دما نرخ انبساط (یا انقباض9 لوله های U-PVC برابر 10 در هر 30 متر لوله است . که البته در صورتیکه از اتصالات اورینگی استفاده شود، این انقباض و انبساط در خط لوله وکارایی آن اثری نخواهد داشت .

8) در هنگام نصب در مناطق سردسیر دقت نمایید آب داخل لوله ها یخ نزند . برای این امر از ورود آب به لوله جلوگیری نمائید و یا از عایق استفاده نمائید.

9) لوله های پی وی سی در مقابل اشعه ماورای بنفش در مدت طولاتی دچار آسیب دیدگی می شوند البته می توان با افزودن مواد اولیه مقاوم نور آفتاب به ترکیبات این لوله ها و تولید لوله به رنگ سفید ، از این نوع لوله در محیط های باز و معرض نور آفتاب استفاده کرد.

10) تجهیزات نصب شده به لوله ها (از قبیل شیرآلات) باید به خوبی محکم شوند تا از اعمال نیروهای پیچشی به لوله جلوگیری شود .

11) لوله های U-PVC برای تخلیه فاضلاب ماشین های لباسشویی و ماشین ظرفشویی استفاده می شوند اما برای خروجی فاضلاب خشک شویی ها (Laundry) معمولا به دلیل دمای بالای فاضلاب از این لوله ها استفاده
نمی شود.

12) برای انتقال آب گرم(بالاتر از 60 درجه سانتی گراد) ، از لوله های CPVC استفاده می شود حرارت قابل تحمل این نوع لوله تا حدود 90 می باشد.

تولید در و پنجره معمولا از مواد اولیه چوبی، آلومینیومی و pvc صورت می گیرد. اگر معیار انتخاب عایق کاری باشد چوب گزینه مناسبی نبوده و تقاضا برای این ماده در تولید در و پنجره پایین است. از سوی دیگر آلومینیوم دوام بالایی دارد ولی ارزش عایق این محصول پایین بوده و از لحاظ اقتصادی، هزینه بالایی دارد.

با بررسی های انجام شده محبوب ترین این مواد پی وی سی است زیرا علاوه بر عمر طولانی نیاز به تعمیر نگهداری نداشته، دوام بالایی دارد، طراحی های متنوع با رنگ های مختلف داشته و نسبت به چوب و آلومینیوم هزینه کمتری دارد و برجسته ترین نکته عایق مناسبی در برابر گرما، سرما و گرد و خاک می باشد.

  پیش از این تناقضاتی در مورد مواد تولید پی وی سی وجود داشت. با این حال، تحقیقات علمی نشان پی وی سی ماده است که به توسعه پایدار  از طریق روش های مدرن تولید و استاندارد های بازیافت کمک می کند. این امر به ویژه برای تولید پروفیل در و پنجره پی وی سی مصداق دارد.

اطلاعات مهم در مورد پی وی سی در صنعت در و پنجره:

1-    تنها 4 درصد از ذخایر گازی و بنزین جهان در تولید پلاستیک مصرف می شود، و تنها 1٪ از این رقم برای پی وی سی استفاده می شود. 40 درصد از گاز و بنزین ذخیره شده جهان از دخیره انرژی و حرارت ساختمان ها می باشد.

2-    43 در صد از مواد تشکیل دهنده پی وی سی کلر به دست آمده از سنگ نمک و نفت خام می باشد که مهمترین ترکیب پی وی سی نیز هست.

3-    پنجره های پی وی سی از نظر سازگاری با محیط زیست در تعادل بوده و تجزیه و تحلیل ها نشان می دهند که این سازگاری با محیط زیست در بالاترین کلاس قرار دارد.

4-    پنجره های جدید u-pvc  بیش از 50سال عمر داشته و سرویس ارائه می دهند.

5-    تولید پی وی سی تعهدات خاصی در مورد مسائل زیست محیطی و فرایند های تولید پایدار دارند.

6-     مواد پی وی سی پنجره ها، تا هفت بار می توانند بازیافت شوند و گرانول های پی وی سی برای تولید پنجره را تامین کنند.