هنوزم ز خُردی به خاطر دَر است                                            که در

  هنوزم ز خُردی به خاطر دَر است

                                           که در لانۀ ماکیان بُرده دست

    به منقارم آنسان به سختی گَزید

                                           که اشکم چو خون،از رگ،آن دَم جهید

    پدر،خنده بر گریه ام زد که هان

                                           وطن داری آموز از ماکیان

                                   دیوان اشعار علی اکبر دهخدا

ما پیغام ارادتمان را با دود به هم می رسانیم نمی

ما پیغام ارادتمان را

با دود به هم می رسانیم

نمی دانم

آن سو، تکه چوبی هست؟

من اینجا

جنگلی را به آتش کشیده ام

هرسال که ازمرگ میرزا تقی خان می گذرد،برنام نیکش می

منشی سفارت انگلیس درایران درعصر ناصرالدین شاه

خدایا،سرده این پایین از اون بالا تماشا کن اگه میشه فقط

روز شکار،پیرزنی با قباد گفت   کز آتش فساد تو

  کز آتش فساد تو جز دود و آه نیست

  روزی بیا به کلبۀ ما از ره شکار

  تحقیق حال گوشه نشینان،گناه نیست

  دزدم لحاف برد و شبانگاه پس نداد

  دیگربه کشور تو امان و پناه نیست

  سنگینی خراج به ما عرصه تنگ کرد

  گندم توراست،حاصل ما غیر کاه نیست

  حکم دروغ دادی وگفتی حقیقت است

  کار تباه کردی وگفتی تباه نیست

  ویرانه شد زظلم تو،هر مسکن و دهی

  یغما گر است چون تو کسی،پادشاه نیست

                                                                 پروین اعتصامی

تو باشی          باران باشد                                   و یک جاده ی بی

تو باشی

         باران باشد

                                  و یک جاده ی بی انتها

به دنیا می گویم:

                                                   خدا حافظ

سرزمین حقیقی ما قلب کسانیست که دوستشان داریم حتی درفاصله های

سرزمین حقیقی ما

قلب کسانیست که دوستشان داریم

حتی درفاصله های دور