آدمها به تاس می مانند، بَرهای مختلف دارند. آدمها می گردند

آدمها به تاس می مانند، بَرهای مختلف دارند. آدمها می گردند دنبال نیمه ی گمشده و عشق پیدا نشده شان. تاس شان را می ریزند و می نشینند کنار. اگر جفت ننشست رها می کنند. آدم ها نمی گردند دنبال بَرهای مثل همِ شان، در و تخته شان اگر همان تاس اول به هم جور نشد در را به تخته می کوبند و بازی را به هم می زنند.
آدم ها قدر جفت آوردن و جفت پیدا کردن را خیلی وقت ها نمی دانند. وقتی تاس شان نشست کنار هم، چه تاق و چه جفت، یادشان می رود بگردند دور هم و بَرهای دیگرِ هم را هم ببینند و بفهند، تا آدمی را بشناسند. آن ها که تاسشان جفت نشسته و ماندگار شده، شاید می دانند این که می نشیند کنار هم تاس نیست. بخت و اقبال نیست. قصه ی روحِ مثل همی ست. جانِ مثل همی ست.
بارها و بارها تاس ریختن و پای هم نشستن و پس نزدن و جنگیدن و آموختن است که آدم ها را جفتِ ماندگار هم می کند. جنگیدن و آموختن.

وقتی دو انسان پخته و معنوی به هم دل می‌بازند، یکی

وقتی دو انسان پخته و معنوی به هم دل می‌بازند، یکی از بزرگترین پارادوکس‌های زندگی اتّفاق می‌افتد.
یکی از زیباترین پدیده‌های جهان هستی رخ می‌دهد. آن ها با هم هستند و در عین حال به شدّت مستقل و تنها هستند. آن‌قدر به هم نزدیکند که انگار هر دوی آنها یک نفرند امّا در عین حال با هم بودنشان، فردیّتشان را نابود نمی‌کند، با هم هستند و تنها هستند. با هم بودنشان کمک می‌کند که تنها باشند. دو انسان پخته و معنوی اگر عاشق هم شوند، بدون حسّ مالکیّت بدون سیاست، بدون ریاکاری به هم کمک می کنند که آزاد باشند.

💭 و در نهایت تو به اون چیزی که تصور میکنی

💭 و در نهایت تو به اون چیزی که تصور میکنی میرسی. همون چیزی که دلت میخواد رو به دست میاری، همون چیزی که رویاشو داشتی پیدا میکنی، همون آدمی که بهش فکر میکردی سرراهت میاد. پس درکنار تصمیماتت و تلاش‌هات، درست تصور کن، درست بخواه، درست رویاپردازی کن و به آدمای خوب فکرکن

#دماوند_زیبا

یکی ازم پرسید معیارت چیه برای انتخاب یه نفر واسه یه

یکی ازم پرسید معیارت چیه برای انتخاب یه نفر واسه یه رابطه ی طولانی.
گفتم باید همو بلد باشیم..‌.
با یکی میشینی تو ماشین میری سمت جاده شمال ، تا خودِ مقصد هیچ حرفی واسه گفتن ندارین یه سکوتِ کِسل کننده ، با یکیم همون جادرو میری از اولش تا خود مقصد حرف داره واسه گفتن باهات ، تمومی نداره حرفاتون.
گفت خب یعنی اینجوری خوبه؟؟؟
گفتم نه... یکی دیگه ام هست که وقتی میزنی به دله جاده حرف های زیادی نمیزنین اکثرش سکوته ، و اون سکوت ها دل چسب ترین سکوت هایی هستن که تا حالا تجربشون کردی . . .

ما انسانِ انتظارهایِ بی‌پایانیم. انسانِ چنگ‌زده به شب در رخوت‌ِ بی‌خوابی،

ما انسانِ انتظارهایِ بی‌پایانیم. انسانِ چنگ‌زده به شب در رخوت‌ِ بی‌خوابی، انسانِ در گریز از تنهایی و پناه‌ بُرده به تنهایی.
هر روز را به صبحِ روزِ بعد واگذار می‌کنیم. ما انسانِ تعویق‌ایم. انسانِ به تعویق افتاده در آرزوها؛ آرزوهایی که پوسیده‌اند مثل زنجیرهای تاریکی..

نیاز دارم! به یک سفر! به یک نقطه‌ای از

نیاز دارم!
به یک سفر!
به یک نقطه‌ای از جهان که آشنایی به چشمم نخورد!
به یک جایی که حتی اسم هم نداشته باشد و با همان نا کجا آباد خلاصه شود!
جایی که حواسم از دغدغه و روزمرگی های تکراری پرت شود!
یک مکانی که نگرانی و ترس آینده نامعلومم را نداشته باشم...
خودم باشم و یک دنیای جدید!
همچون طفل نو قدمی که از هلهله و چلچله‌ی دنیا چیزی سرش نمی شود!
کاش میشد
راه گم می‌کردیم و نا خواسته سر از یک دنیای ناشناخته در می‌آوردیم که همه‌چیز در خوشحالی و خبر های خوش خلاصه می‌شد برایمان،
یا آن اتفاق های خوب مسیرشان را گم‌می‌کردند
و خودشان را نصب دلمان می‌کردند...
خدا کند کمی از خوشحالی و خنده‌های‌از ته دل و ذوق‌ و شوق های غافلگیرانه دنیا
شامل حال ما هم بشود...

اگه تو دختری هستی که می توانی با ذهنی آسیب دیده

اگه تو دختری هستی که می توانی با ذهنی آسیب دیده ، رویا ببینی و با قلبی خرد شده عشق بورزی ، تو لایق این دنیا و همه‌ی گنجینه‌های آن هستی ...

تنهایی رو بلد شین . ! تنهایی بدرد بخور‌ترین فرصت

تنهایی رو بلد شین ... !
تنهایی بدرد بخور‌ترین فرصت زندگی‌ِ آدمِ که باور کنه جاهای خالی رو ، من بچه که بودم یک دوست خیالی داشتم ؛ همیشه حس میکردم اگه یکی کنارم بشینه اون له میشه ...
نزارید هرکسی کنارتون بشینه ممکنه تنهایی تون له بشه ...
نزارید هیچکس با نزدیک شدنش این حریمُ خراب کنه ...
اصلا بگید کنار تنهایی تون بشینه که اگه رفت ؛ بازم رفیقِ تنهاییتون له نشده براتون بمونه
تنهایی رو بلد شید
خیلی از آدما بودنشون بدرد نمیخوره.

یه تئوری قدیمی میگه که دلیلی که شما نمیتونین کسی رو

یه تئوری قدیمی میگه که دلیلی که شما نمیتونین کسی رو از ذهنتون بیرون کنید، اینه که شما هم هنوز تو ذهنش هستید.

ممکنه واقعیت نباشه ولی عاشق این تئوری شدم🙂

قول میدهم چیزی که ازآنِ من و تو باشد دوباره بازمی

قول میدهم چیزی که ازآنِ من و تو باشد دوباره بازمی گردد،
خنده ها،شادی ها حتی زخم های دیرینه ات اگر خوب نشود التیام می یابد و تو با لذتی که نمیدانی، جای خراشیدگی هایش را میخارانی . . .

قول میدهم که نمیدانی بهترین اتفاقات زندگی ات هنوز رخ نداده اند .
همینکه آدم این جمله را باور کند یعنی به استقبال زندگی دوباره رفته است .

لبخند ، عشق ، محبت اینها چیزهایی نیست که بتوان بزور به کسی القا کرد باید به دنبالش رفت صورتش را بوسید تا مسیر خانه ات را یاد بگیرد . . !

قول میدهم هر گره ای که در کلاف زندگی من و تو می افتد برای این است که در پیچ و تابَش راه جدیدی را بیابیم و در مسیری درست تر قرار گیریم .

قول میدهم یک روز آرام تر از همیشه زیر آسمان آبی می نشینیم و بابت تمام شب هایی که گذشت و اتفاقاتی که نفهمیدیم از برای چه رخ داد ، لبخند می زنیم .